“Οι δεντροστοιχίες της οδού Κοιμήσεως έδωσαν τη θέση τους στη θέα του ταφοπεδίου, πάνω από το οποίο μεσουρανούσε το φεγγάρι.
Ο Σαίξπηρ μπορεί να είχε γράψει πως "η σελήνη είναι η κυρά της αληθινής μελαγχολίας", όμως εδώ επρόκειτο για μία νύξη. Για μια άφθογγη προφητεία.”