“بابا آدم. ـــــ آخر مگر خالق‌اف بیکار بود ما را درست کرد؟ مگر ما باو دستور داده بودیم یا از او خواهش کرده بودیم که ما را بیافریند؟ حالا که کرده چرا ما را فرستاده روی زمین؟
جبرائیل‌پاشا. ــــــ آسوده باشید، خود خالق‌اف هم از کرده‌اش پشیمان شده، دیشب پهلوی من های‌های گریه کرد، امروز هم اوقاتش تلخ است. مثل برج‌زهرمار غضب کرده، کسی جرئت نمی‌کند جلویش برود.”