“ΕΛΙΖΑΜΠΕΘ:

<<Άκουσέ με αγάπη μου, γιατί σε προειδοποιώ, δε θα σε αφήσω να μας το κάνεις αυτό.Μου έδωσες την αγάπη σου και δε θα σε αφήσω να μου την πάρεις.Όσο πιο πολύ το προσπαθήσεις , τόσο πιο σκληρά θα σε πολεμήσω.Θα στοιχειώνω τα όνειρά σου τη νύχτα, όπως ακριβώς στοίχειωνες εσύ τα δικά μου, κάθε νύχτα που πέρασα μακριά σου.Θα μείνεις ξάγρυπνος και θα με θέλεις , ενώ θα ξέρεις ότι και εγώ είμαι ξάγρυπνη και σε θέλω και όταν δεν μπορείς να αντέξεις άλλο >>,του είπε με βεβαιότητα και πόνο <<θα γυρίσεις σε εμένα και εγώ θα είμαι εκεί και θα σε περιμένω .Θα κλάψω στην αγκαλιά σου , θα σου πω πόσο λυπάμαι για όλα όσα έκανα και εσύ θα με βοηθήσεις να βρω ένα τρόπο, για να συγχωρήσω τον εαυτό μου....>>”