“Η τελευταία εικόνα που κράτησε από την πατρίδα του έμοιαζε με μια παράξενη, ψεύτικη οφθαλμαπάτη, ένα ψέμα που είχε πλάσει στο μυαλό του. Δεν ήταν παρηγοριά, μα πόνος· μια ανάμνηση εριστική, που ρίζωσε σαν αγκάθι στη σκέψη του. Τώρα πια απλωνόταν μπροστά του ο άγνωστος, παράξενος κόσμος· και βάσανα, στεναχώριες δίχως τελειωμό.”