“Η αγάπη όμως γίνεται πραγματική αγάπη μόνον όταν πάψει να κρύβεται εμβρυϊκά σκοτεινή στο εσωτερικό του σώματος με τρόπο επώδυνο, αλλά όταν τολμήσει να κατονομαστεί με την ανάσα και τα χείλη, όταν τολμήσει να ομολογήσει την ύπαρξη της. Όσο επίμονα και αν αυτό το συναίσθημα κρύβεται στο κουκούλι του, πάντα έρχεται μια στιγμή που σκίζει ξαφνικά τον μπερδεμένο ιστό και, ορμώντας από ψηλά στα μεγαλύτερα βάθη, πέφτει με διπλάσια ορμή στην τρομαγμένη καρδιά.”