“...Mən daima suyu çox sürətli axan bir çay təsəvvür edirəm. Suda bir-birindən tutmağa çalışan, bacardıqları qədər möhkəm yapışan iki adamı düşünürəm. Lakin axırda dözmürlər. Axın çox güclüdür. Onlar bir-birini buraxıb ayrılmalı olurlar. Bizim də belə olduğumuzu düşünürəm. Heyif, Keti, çünki biz ömür boyu bir-birimizi sevmişik. Lakin həmişəlik bir yerdə qala bilmərik.”