“شانس دست خود آدمه. هر کسی خودش شانس خودشو می‌سازه. من به هیچ کسی اعتقاد ندارم، لیک. هیچ‌وقت هم نداشتم. اگر هم کسی وجود داشته باشه، خیلی کم به فانی‌های معمولی اهمیت می‌ده ـ البته اگر اصلا اهمیتی بده. من فقط به خودم اعتقاد دارم ـ و می‌دونی چرا؟ چون هرگز تا حالا شکست نخوردم! به من نیزه زدن، چاقو زدن، مسمومم کردن. منو به یک اسب وحشی بستن و کشیدن. گاو وحشی بهم شاخ زده و خرس بهم حمله کرده. اما هیچ‌وقت بازنده نبودم. حتی یک پیوندی صورت منو داغون کرد و از بین برد، ولی هنوز این جا هستم. برنده شدن یه عادته.”