“موسیقی همان صدای اوست. جشن های من، زینت ها و آرایش است که خود را برای او با آن می آرایم. هنگامی که از آرایشی خوشش آمد، مانند این است که همه مردم روی زمین مرا تحسین می کنند. تنها به این علت این زیور ها را به دریا نمی ریزم که او آن را فراهم کرده است و هر بار می گوید:" هلن چون تو به دنیا پشت کرده ای، میخواهم که دنیا به سمت تو بیاید."
ص 248 نشر نگاه”