“درخت سایه سار خود را از خاک فرو گرفت
وقتی فهمید
تبردار تشنه ای که در سایه اش خفته است
به کشتن نونهالان جنگل آمده است.

ماه کامل روشنایی خود را از خاک فرو گرفت
وقتی فهمید
کسی زیر نور او
مشغول بافتن تور است
برای به دام انداختن بامداد.

کلید کهن سال در قفل سخت نچرخید
وقتی فهمید
می خواهند چراغی را برای کشتن از محبس در آورند

جاده روشن راه به بیراهه برد
وقتی فهمید
مزدوران مسلح برای اسارت باغچه ای از او می گذرند.

و نامه ای خوانا خود را در پاکت دربسته کشت
وقتی فهمید
قاصد خبری جز اعدام شعری زیبا نیست!”