“یک کارگردان مشهور هالیوودی زمانی گفته بود فیلم مثل خود زندگی است که فسمت های خسته کننده اش را بریده باشند ... قسمت های خسته کننده انقلابها، کف اتاقهای مونتاژ استودیوهای تلویزیونی سراسر دنیا ریخته بود. آنچه مردم دنیا دیده بودند و شنیده بودند فقط پرشورترین و نمادین ترین صحنه های این انقلابها بود. اینها همه حقیقت داشت، اما تمام حقیقت هم نبود. زندگی بیشترش مسائل جزئی و پیش پا افتاده است”