“Ο Ριέ ήξερε τι σκεφτόταν εκείνη τη στιγμή ο δυστυχής που έκλαιγε, γιατί το συλλογιόταν και ο ίδιος: αυτός ο κόσμος χωρίς αγάπη ήταν κόσμος νεκρός, κι έρχεται πάντα μια στιγμή που κουράζεται κανείς από τους αποκλεισμούς, τη δουλειά και το κουράγιο, και τότε αποζητάει ένα ανθρώπινο πρόσωπο και τη μαγευτική καρδιά της τρυφερότητας.”