“وقتی که درختان زیر سایه خود می نشینند
و پرندگان زیر سنگ ها تخم میگذارند
وقتی ک کوه ها پشت هم غایم میشوند
و گل ها خوراک پرنده ها
وقتی که ابر ها در آغوش باد می خوابند
و رود ها به مرداب می ریزند
سکوت تبلور صدا میشود
و رخوت دیوار های نمور
با تنهامان مأنوس
بمان و به پذیر
اینجا پشت دیوارهای خودخواهی
یک دریاست
دریایی از عشق
صدای امواجش را میشنوی
سال ها
بلکه قرن هاست
پشت این دیوار نمور
میخروشد”