The Heart Is a Lonely Hunter in Reading with Style

Aug 23, 2023 gam s (Haveyouread.bkk) rated it really liked it · review of another edition

★★★☆ 3.5 ดาว ปัดขึ้นเป็นสี่

เออ อึ้งกับตอนจบไปสักพักใหญ่ๆ ร้องเอ๊า แบบเอ๊า! แม้จะคิดไว้แล้วแหละว่าเรื่องต้องออกมาประมาณนี้

description

ถ้าได้อ่านตอนที่มันถูกเวลากว่านี้คงจะรักเล่มนี้มากกว่านี้(มั้ง) เนื้อหาดูมาก่อนกาลในยุคนั้นแต่มาร่วมสมัยในยุคนี้ มี social commentaries แบบไฟลุกที่อ่านแล้วก็อินตาม เป็นเรื่องราวของคนผุพังกลุ่มหนึ่งในเมืองเล็กๆทางใต้ ชีวิตที่มันก็ไม่มีอะไรเป็นไปตามใจ ออกจะเต็มไปด้วยความผิดหวัง ปัจจัยหลายสิ่งที่คุมไม่ได้จนบางอย่างก็รู้สึกง่อยเปลี้ยไม่มีแรงจะสู้กลับ เปลี่ยวเดียวดายอ้างว้างได้แต ★★★☆ 3.5 ดาว ปัดขึ้นเป็นสี่

เออ อึ้งกับตอนจบไปสักพักใหญ่ๆ ร้องเอ๊า แบบเอ๊า! แม้จะคิดไว้แล้วแหละว่าเรื่องต้องออกมาประมาณนี้

description

ถ้าได้อ่านตอนที่มันถูกเวลากว่านี้คงจะรักเล่มนี้มากกว่านี้(มั้ง) เนื้อหาดูมาก่อนกาลในยุคนั้นแต่มาร่วมสมัยในยุคนี้ มี social commentaries แบบไฟลุกที่อ่านแล้วก็อินตาม เป็นเรื่องราวของคนผุพังกลุ่มหนึ่งในเมืองเล็กๆทางใต้ ชีวิตที่มันก็ไม่มีอะไรเป็นไปตามใจ ออกจะเต็มไปด้วยความผิดหวัง ปัจจัยหลายสิ่งที่คุมไม่ได้จนบางอย่างก็รู้สึกง่อยเปลี้ยไม่มีแรงจะสู้กลับ เปลี่ยวเดียวดายอ้างว้างได้แต่เฝ้าหวังให้มีคนมาเข้าอกเข้าใจ แต่นั่นแหละคือปัญหา

ตัวละครที่เป็น misfits ชายขอบที่มีความแปลกแยกบางอย่างทางสังคม โดนชีวิตโยนมารวมกันโดยมี ซิงเกอร์ ชายหูหนวกผู้สุภาพและอ่อนโยน เป็นตัวเชื่อมประสาน แต่เหมือนบางครั้งทุกคนก็จะลืมว่าซิงเกอร์มันก็คนเหมือนกัน อ่านๆไปก็นึกถึงหนัง อเวนเจอร์ ฉากที่เป็นมีม คือทุกคนถามหากามอร์รา ทั้ง what who where why แต่ดันขาดคำถามสำคัญไปว่า 'how' is กามอร์รา? จะไม่ถามไถ่สารทุกข์เขาหน่อยเรอะ

description

ในบริบทของเล่มนี้ ทุกคนก็โยนปริศนาปัญหาชีวิต ใช้ชายใบ้เป็นกระโถนรองรับความในใจ เป็นกระจกสะท้อนความหวัง ความฝัน ความโกรธขึ้งต่อโชคชะตาฟ้าดินล้านแปด เป็นความสัมพันธ์ด้านเดียวแสนเศร้าโดยไม่คิดจะสื่อสารกับเขาบ้างเลย ขนาดว่าจริงๆแล้วซิงเกอร์ไม่ใช่คนใบ้สักหน่อย ทุกคนก็อนุมานไปเองหมดว่าเขาเป็น deaf-mute ปล่อยให้เขาฟังอย่างเดียว เพราะตัวเองอยากแต่จะพูด ขนาดจริงๆแล้วซิงเกอร์ก็พอจะพูดได้ ยังไม่มีใครใส่ใจจะอยากถามอยากรู้ งงมาก

ชื่อเรื่องว่าด้วยความเหงา (loneliness) แต่อ่านแล้วเป็นเรื่องของการขาดศักยภาพในการมีชีวิตอยู่ในสังคม (dissociation) ขาดการพยายามทำความเข้าใจเพื่อนมนุษย์รอบข้าง การเป็นผู้ไร้ความสามารถในการสร้างความสัมพันธ์ที่มี empathy เพราะทุกคนก็จมปลักกับความ ฉัน ฉัน ฉัน เป็น egocentricm ขั้นสุด หลายตัวละครนี่ออกแนวดูถูกคนอื่นซะด้วยซ้ำ แถมมองคนอื่นในแง่ร้ายไปหมด (เช่นเจค หมอโคปแลนด์ หรือแม้แต่มิค แต่ในความเป็นเด็กของมิคเราก็เข้าใจอะนะ) แล้วยังจะมาทำท่าเซอร์ไพรส์ที่ไม่มีใครอยากจะยุ่งด้วย เอ้อ (-__-) ขนาดเราที่เป็นคนอ่าน อ่านๆไปบางทียังรู้สึกว่าคนกลุ่มนี้ไม่น่าเห็นใจเลย ซึ่งมันก็ทำให้รู้สึกเศร้า เพราะลึกๆแล้วตัวละครทุกตัวก็มีความสามารถและหัวใจที่พร้อมจะรัก คือถ้าลองเปิดใจสักหน่อย เรื่องอาจจะไม่จบแบบนี้

แต่มันก็ดูเป็นชีวิตจริงดี เอาจริงคือมีความเป็นอเมริกันมากกก ชอบการบ่นก่นด่าสังคมของตัวละคร ในหลายๆครั้งมันคือเนื้อหาวิชา intro to global political economy 101 ที่ว่าด้วยแรงงาน division of labor หรืออะไรแบบนั้น เพราะเล็กๆทางใต้แบบนี้เศรษฐกิจกำลังจะตาย คุณภาพชีวิตเหี่ยว งานห่วย รายได้หอยมดและทุกคนดูเหมือนจะสิ้นไร้ไม้ตอกไปหมด อับจนหนทางในการดำเนินชีวิต แถมยังมีประเด็นเรื่องสีผิวและเพศสภาพเข้ามาเกี่ยวข้องอีก ซึ่งในยุคของผู้เขียนมันก็เป็นเรื่องที่ใหม่มาก นอกจากนี้ แมคคัลเลอร์เขียนมนุษย์ออกมาได้ลึกซึ้งและเทามาก ดึงเอาความสิ้นหวังออกมาได้อย่างเต็มเปี่ยม สรุปคือก็เริ่ดแหละ

----

I feel like I would have loved this book more, should I read this when I am at the right headspace.

Despite the title, I do not think this book was necessarily about 'loneliness' but rather the ways in which people were broken and therefore unable to form connections. ...more

6 likes · Like · see review