დაშლა in Georgian Library

Jun 13, 2017 Sofi Mdivnishvili rated it it was amazing

ამ წიგნს, თბილისის სუნი აქვს. განსხვავება მხოლოდ ის არის რომ, თბილისი უფრო ცხოვრობს ამ წიგნის პერსონაჟებში, ვიდრე ისინი იქ. ძალიან ბევრი შეფასება ვნახე, რომ წიგნში ქალაქის დაშლა სრულიად არ ჩანს და იმდენად მშრალადაა აღწერილი ყველაფერი რომ არაა ხელშესახები, თბილისური ადგილები. ჩემი აზრით, პერსონაჟები იმდენად არიან ქართული პრობლემებით გაჟღენთილნი, საერთოდ რომ არ ყოფილიყო ლოკაცია ნახსენები, ალბათ მაინც მივხვდებოდით მოქმედების ადგილს.
ნაწარმოების დასაწყისს ისეთივე როლი ენიჭება, როგორც დასასრულს, მაგრ ამ წიგნს, თბილისის სუნი აქვს. განსხვავება მხოლოდ ის არის რომ, თბილისი უფრო ცხოვრობს ამ წიგნის პერსონაჟებში, ვიდრე ისინი იქ. ძალიან ბევრი შეფასება ვნახე, რომ წიგნში ქალაქის დაშლა სრულიად არ ჩანს და იმდენად მშრალადაა აღწერილი ყველაფერი რომ არაა ხელშესახები, თბილისური ადგილები. ჩემი აზრით, პერსონაჟები იმდენად არიან ქართული პრობლემებით გაჟღენთილნი, საერთოდ რომ არ ყოფილიყო ლოკაცია ნახსენები, ალბათ მაინც მივხვდებოდით მოქმედების ადგილს.
ნაწარმოების დასაწყისს ისეთივე როლი ენიჭება, როგორც დასასრულს, მაგრამ ამ წიგნის დასაწყისი ნამდვილად ერთ-ერთი საუკეთესო მომენტია ამ წიგნში. ისე საინტერესოდ და უცნაურადაა აღწერილი ყველაფერი, რომ ხვდები რაღაც კარგი გელის წინ, იმდენად ლამაზად ეწერა ყველაფერი, რამდენჯერმე გადავიკითხე კიდეც.
არ ვიცი თქვენ დამსხდარხართ თუ არა ღამე, ათეულობით სახლს მიღმა დაგინახავთ ფანჯარაში ანთებული სინათლე და გიფიქრიათ, რა ხდება მის მიღმა, ისევე როგორც მე და ზურას. ზურა - ამ ნაწარმოების აშკარა მთავარი გმირია და მის გარშემო ტრიალებს ყველაფერი. თან ,,ქართველი მუჟიკია“, ჰომობოფი, ცოტათი ჰიპსტერიც, კარგი მამიკოს როლს რომ თამაშობს, ემი უაინჰაუზის სიმღერებს უსმენს და ტირის. რაღაცით ჩვენნაირი ტიპიცაა, ყველაფერი რომ აინტერესებს და უნებურად ერევა სხვის საქმეში, თავისი პრობლემები კი, გვერდზე რჩება, რის გამოც, ვერ ასწრებს საკუთარ თავზე ფიქრს და ყველაფერი თავზე ექცევა.
თინა ტიპური ქართველი ქალია, მთელი დღე რომ წელებზე ფეხს იდგამს და უმუშევარ ქმარს-შვილს არჩენს. ვფიქრობ, თინაში ბევრი ქართველი ქალი ცხოვრობს, რუტინით გადაღლილები რომ არიან და ცხოვრებაში რაღაც წამიერი გამონათება თითქოს თავიდან აყენებს მათ ფეხზე და გონებას ურევს. ეპიზოდი, სადაც მისი და ნურის ურთიერთობაა აღწერილი, უცბად ვითარდება, არ გვხვდება წერტილები, მძიმეები, ვგრძნობთ, რომ ყველაფერი ისევე მალე უნდა დამთვარდეს, როგორც დაიწყო.
მაგრამ მერაბის სახე ყველაზე სიანტერესოა ამ ნაწარმოებში, რადგან ჩვენს გარშემო ბევრი ასეთი მერაბი ცხოვრობს. საკუთარ ავტორიტეტს ამოფარებულნი, ზუსტად იმას რომ აკეთებენ ფარულად, რასაც ფეხით თელავენ. რელაურად კი, საზოგადოების მონები არიან.
მთავარი პრობლემა მაინც ადამიანებს შორის გაუცოხებაა, წლები რომ ცხოვრობენ ერთად, მაგრამ უჭირთ ხმის ამოიღება იმაზე, რაც არ მოსწონთ და ვერ ბედავენ დარდი გაუზიარონ ერთმანეთს. რადგან იციან რომ ერთმანეთს ვერ გაუგებენ. ადამიენებზე, რომლებსაც საზოგადოების მიერ დაწესებული დოგმებით ცხოვრება უწევთ და ამის გამო უარს ამბობენ ყველაფერზე, რაც სურთ და უყვართ.
თბილისი დღესაც ასეთი ადამიანებითაა სავსე, ადამიანებით, რომლებიც საკუთარ თავს უფლებას აძლევენ დაიშალონ. ...more

19 likes · Like · see review

Jul 02, 2017 Mikheil Samkharadze rated it really liked it

პოსტი შეიცავს „სპოილერებს“!

საბოლოო ჯამში ძალიან მომეწონა. ისეთი წიგნია, ერთი ამოსუნთქვით რომ უნდა ჩაიკითხო. მსუბუქად იკითხება და ძალიან გაინტრიგებს.

ყველაზე მაგარი მაინც დასაწყისი აქვს. შესავალი ნაწილი არის ფანტასტიური. ძალიან განსხვავებული და ხატოვანია. იმდენად დეტალურადაა აღწერილი სიტუაცია, რომ სუნსაც კი იგრძნობ, თმები ყალყზე დაგიდგება და შეიძლება მსუბუქი გულისრევის შეგრძნებაც კი დაგეუფლოთ.

წიგნი მოგვითხრობს ერთი თბილისური ოჯახის ამბავს. ალბათ, უფრო სწორი იქნება, თქვათ, რომ ცოლისა და ქმრის ამბავ პოსტი შეიცავს „სპოილერებს“!

საბოლოო ჯამში ძალიან მომეწონა. ისეთი წიგნია, ერთი ამოსუნთქვით რომ უნდა ჩაიკითხო. მსუბუქად იკითხება და ძალიან გაინტრიგებს.

ყველაზე მაგარი მაინც დასაწყისი აქვს. შესავალი ნაწილი არის ფანტასტიური. ძალიან განსხვავებული და ხატოვანია. იმდენად დეტალურადაა აღწერილი სიტუაცია, რომ სუნსაც კი იგრძნობ, თმები ყალყზე დაგიდგება და შეიძლება მსუბუქი გულისრევის შეგრძნებაც კი დაგეუფლოთ.

წიგნი მოგვითხრობს ერთი თბილისური ოჯახის ამბავს. ალბათ, უფრო სწორი იქნება, თქვათ, რომ ცოლისა და ქმრის ამბავს მოგვითხრობსთქო, რადგან ოჯახად ამ ორი ადამიანის აღქმა ძნელია. წიგნში არ არის მათი ოჯახური ტკბილი თანაცხოვრების მომენტები მოყვანილი. ცალ-ცალკე და უკვე გაუცხოებაშეპარულებს გვაცნობს ავტორი ზურასა და თინას. მათი დაშლა უკვე დაწყებულია წიგნის დასაწყისშივე. იშლება არა მარტო მათი ოჯახი. ისინი პიროვნულადაც იშლებიან და ეს დაშლის პროცესი გარშემო ბევრ რამეს მოიყოლებს ქვეშ. თითქოს ეს წყვილი გარე სამყაროს საყრდენია და ამ საყრდენის დაშლის შედეგად ყველაფერი, რაც მათზე ეყრდნობოდა, იწყებს ჩამოშლას.

ზურა (წიგნის მთავარი პერსონაჟი, თინას ქმარი) წინა კორპუსში ერთ-ერთი მეზობლის ბინაში ქირით შესახლებული ადამიანის თვალთვალს იწყებს და ნელ-ნელა ინტრიგდება დანახულით. ზურას ინტერესის ზრდის პარალელურად იზრდება ჩვენი ინტერესიც. გულში ზურას შეიძლება გაუწყრეთ, უსაყვედუროთ ასეთი საქციელი, მაგრამ თქვენც არანაკლებ გაინტერესებთ, რა მოხდება და თვალს ხუჭავთ მის სულელურ საქციელზე. ავტორმა ზურას სახით ძალიან მაგარი პერსონაჟი შექმნა, ტიპიური ქართველი, დაოჯახებული, უმუშევარი კაცი. ტიპიური მენტალიტეტითა და ფიქრებით. თან, თითქოს, მაინც განსხვავდება რიგითი ქართველი „მუჟიკისგან“ – ცდილობს, ბავშვებს კარგი მამობა გაუწიოს, ხანდახან სახლსაც დაალაგებს, რომ ცოლი გაახაროს, მაგრამ თან პარალელურად ცოტა ჰომოფიბიცაა და ცოტა „გრუზინიც“.

თინას მონაკვეთი განსაკუთრებით საინტერესო იყო. თინაც ჩვეულებრივი ქართველი ქალია. მთელი დღე მუშაობს, უმუშევარ ქმარსა და შვილებს არჩენს, ცხოვრებისეულ რუტინაშია ჩაბმული და უცებ თავგზა ებნევა. წამიერად გაიელვებს მის ცხოვრებაში ახალი ადამიანი, ახალი მძაფრი გრძნობებით და თინას პერსონაჟიც ტყდება, იმსხვრევა და იშლება ჩვენს თვალწინ. წიგნის იმ მონაკვეთში, რომელით თინას წამიერ სიგიჟეს აღწერს, ვერ ნახავთ ვერც მძიმეს, ვერც წერტილს, ვერც სხვა რაიმე სასვენ ნიშანს. დაიწყებთ და ყოველგვარი პაუზის გარეშე ჩაამთავრებთ, თითქოს ავტორი წერის სტილითაც მიგანიშნებთ, რომ ამ წამიერ გაელვებაში მძიმეებითა და წერტილებით შესაჩერებლად არავის სცალია; რომ ამ ამბავმა მალე უნდა ჩაიაროს.

ეს წიგნი ზედმიწევნით ქართულ ამბავზე გვიყვება. ქართული საზოგადოების წევრების სახეებს გვიშიშვლებს. პერსონაჟები იმდენად ჩვეულებრივი რიგით ქართველები არიან, რომ რაღაც მომენტში შეიძლება უცებ იფიქრო, ამ წიგნის სიუჟეტი სადღაც აქვე შენს უბანში, შენსავე კორპუსში ხდება. ვინ არ გავსულვართ საღამოს აივანზე და ვის არ გაგვიხედავს მოპირდაპირე კორპუსში ალაგ-ალაგ განათებული ოთახებისაკენ. ამიტომაა, რომ ზურას პერსონაჟი ასეთი ბუნებრივი გვეჩვენება.

ამ ქართულ რეალობას ზუსტად ეხამება მერაბის პერსონაჟი. თანამდებობრივი ავტორიტეტის უხეშ ნიღაბს ამოფარებული ჩვეულებრივი მშიშარა ადამიანი, რომელიც მთელი ცხოვრება ნიღბით ცხოვრობს. ცხოვრობს ტყუილსა და შიშში, რომ საზოგადოება გარიყავს, თავის რეალურ სახეს თუ გამოაჩენს. საზოგადოებრივი აზრის ჩვეულებრივი მონაა.

და მაინც, უმთავრესად ეს წიგნი ჩვეულებრივი ადამიანების წლობით ნაშენები ურთიერთობების დაშლაზე მოგვითხრობს. ცოლი და ქმარი, რომელიც წლებია ერთად არიან და მაინც ვერ ელაპარაკებიან ერთმანეთს პრობლემებზე. ვერ უმხელენ ერთმანეთს სატკივარს, ეშინიათ რა, რომ ერთი მეორეს ვერ გაუგებს. ოჯახი, რომელსაც არაფერი აკავშირებს.

მე თუ მკითხავთ ეს წიგნი ზაფხულის ბესტსელერობას იმსახურებს.

გვეწვიეთ ბლოგზე: https://minilibraryblog.wordpress.com/ ...more

14 likes · Like · see review

Jul 18, 2018 mery rated it it was amazing

დაშლამ დამშალა.ისე როგორც თინას და ზურას სიყვარული დაშალა ნურიმ,ისე როგორც შოთიკომ დაშალა მერაბის გრძნობები.
ასე სწრაფად ძალიან ცოტა წიგნი ჩამიკითხავს,რაც ნიშნავს იმას რომ რომანი კარგადაა სტრუქტურულად აგებული,სიუჟეტი საინტერესო და დამაინტრიგებელია,პერსონაჟები კი იდუმალნი.მკითხველს აძლევენ საშუალებას ეძებონ მათში ის ,რასაც თვითონაც ვერ ხვდბიან რომ მათშია.ამის მიუხედავად, ძალიან მეპატარავა რომანი,მაგრამ მაინც მგონია რომ ეს ლაკონიურობა უფრო უხდება ასეთ წიგნებს,უბრალოდ მე ვარ ასეთი "საწყაული აღუვსებე დაშლამ დამშალა.ისე როგორც თინას და ზურას სიყვარული დაშალა ნურიმ,ისე როგორც შოთიკომ დაშალა მერაბის გრძნობები.
ასე სწრაფად ძალიან ცოტა წიგნი ჩამიკითხავს,რაც ნიშნავს იმას რომ რომანი კარგადაა სტრუქტურულად აგებული,სიუჟეტი საინტერესო და დამაინტრიგებელია,პერსონაჟები კი იდუმალნი.მკითხველს აძლევენ საშუალებას ეძებონ მათში ის ,რასაც თვითონაც ვერ ხვდბიან რომ მათშია.ამის მიუხედავად, ძალიან მეპატარავა რომანი,მაგრამ მაინც მგონია რომ ეს ლაკონიურობა უფრო უხდება ასეთ წიგნებს,უბრალოდ მე ვარ ასეთი "საწყაული აღუვსებელი".
ზურა საკმაოდ საინტერესო პერსონაჟი იყო,რადგან ზუსტად ასახავდა თანამედროვე მერყევი მენტალიტეტის მქონე ადამიანის ბუნებას.იგი ერთდროულად ცდილობს სამაგალითო მამის როლის შესრულებას და "კაი ბიჭური" ჩვევების შენარჩუნებას, ჩაუმწვარ სიგარეტს აივნიდან ისვრის,გინებით "მოგიტ*ანთ კულტურა" .ამავდროულად,თვალს ადევნებს მეზობლის ცხოვრებას,უღებს ფოტოებს და სხვისი ცხოვრებით ცხოვრობს,მაშინ როცა საკუთარი თავზე ენგრევა.და კიდევ ერთი რამ,რაც მის მერყევ მდგომარეობას უსვამს ხაზს ,არის მისი დამოკიდებულბა გეი წყვილის მიმართ,იგი ამ ყველაფერში სილამაზესაც ხედავდა და ზიზღსაც განიცდიდა.თუმცა,ჩემთვის ზურა ერთ-ერთი საყვარელი პერსონაჟია,რადგან მასში დავინახე იმ ადამიანის სახე,რომელიც აზროვნებს,ფიქრობს,ვითარდება და ზრუნავს.ქართული რეალობიან გამომდინარე,ეს ძალიან კარგია და იმედს მიჩენს რომ მისნაირი მამები საღად მოაზროვნე შვილებს გაზრდიან.აქვე,ზურას პერსონაჟიდან და ქმედებებიდან გამომდინარე კითხვის დროს გამახსენდა კორტასარის მოთხრობა "The Devil's Drool" და ამავ მოთხრობაზე გადაღეული მიქელანჯელო ანტონიონის ფილმი "blow-up",ვერ ვიტყვი რომ გამიხარდა,ცოტა ისეთი გრძნობა იყო,მაგრამ ეს არაფერს ნიშნავს,არც არაფერს აკნინებს ,რა თქმა უნდა.და ამ გახსენებაზე ისიც ვიფიქრე რომ არაჩვეულებრივი ფილმის გადაღება შეიძლება,ულამაზესი კადრებით.ჯერ მარტო შოთიკოს მკვდარი სხეულის გადაღება რად ღირს,მისი წითური თმის.მართალია ფილმიდან ძნელად შესაცნობი იქნება ამ ეპიზოდის მთავარი ნაწილი ,სიცოცხლის თითებიდან გაპარვა,მარა მაინც.
რაც შეეხება თინას,თინა ჩემში გაღიზიანებას იწვევდა,თანაგრძნობის და უძლურების განცდასაც მიჩენდა და თან ძალიან ახლოს მოდიოდა.ძალიან მომეწონა მისი მონოლოგი,უსასვენნიშნო.კითხვისას ვფიქრობდი რომ სიტყვებმა ხელ-ფეხიდან ბორკილები მოიხსნეს და თავისუფლად დაიწყეს ხეტიალი,ეს უწერტილმძიმობა ჩემი კითხვის ტემპს ასწრაფებდა და თავაწყვეტილი მიმაქროლებდა აბზაციდან-აბზაცისკენ.ეს კი არსებული სიუჟეტიდან მომდინარე დაძაბულ ემოციურ ფონს უფრო ექსპრესიულს ხდიდა და რაღაცნაირი დრაივიც მოჰქონდა.დაძაბულობის განცდასთან ერთად ძარღვებში სისხლის დინებასაც ვგრძნობდი,არ ვაზვიადებ,ასე იყო.არ ვიცი რატომ,ან მართლა ასეთი ოსტატობით არის დაწერილი,ან ჩემი პირადი ფაქტორებითაა განპირობებული.
მერაბი და შოთიკო სევდას მგვრიან,არ მინდა მათზე წერა. ეს ორი პერსონაჟიც დღევანდელი საქართველოს გამოძახილია.ისე,ზურას მსგავსად მეც ვიცი ერთი მერაბის შესახებ.ფაქტები არ მაქვს,თორე მაგალითს ავიღებდი და სადმე კარგ თანამდებობას დავიკავებდი.ეროვნულებიც აქეთ შემეხვეწებოდა ჩაბარებას.
და ბოლოს,ძალიან მიხაია რომ ჩემი ცხოვრების ამ კონკრეტულ ეტაპზე წავიკითხე და არა უფრო ადრე ან გვიან.ძალიან სწორი დრო იყო.ისე,მთლად ასეთი გენიოსობაც არ არის 5 ვარსკვლავი რომ დავუწერო,მაგრამ რა აზრი აქვს ამ ვარსკვლავებს?ჩემთვის,ამ კონკრეტულ მომენტში ეს წიგნი ხუთ, თუნდაც ციდან მოწყვეტილ ვარსკვლავზე მეტია.

პ.ს ამ წიგნზე ბევრის დაწერა შეიძლება,მის თითოეულ პერსონაჟზე.ლილიზე,მერაბზე,შოთიკოზე,გიოზე და ა.შ.თვითონ რომანშიც შეიძლებოდა გავრცობა,მაგრამ რაც არის ეს არის .(ისევ დაუკმაყოფლობის განცდა)

პ.ს.ს მოკითხვა ბლანშს,რომელიც ავტორს უყურებს. ...more

11 likes · Like · see review

Jul 26, 2017 Seturidze Ani rated it really liked it

"ფიზმატები კარგი ბავშვები არიან" ...more

5 likes · Like · see review

Aug 09, 2017 Tami Murvanidze rated it really liked it

პერსონაჟები მართლა მარტივ მამრავლებადაა დაშლილი. ამბავი ძაან საინტერესოდაა გადმოცემული , ზოგადად მიყვარს ,როცა პერსონაჟები გვიყვებიან თავიანთ ისტორიებს.
ჩემთვის კითხვის დროს ყველა პერსონაჟი "გაშიშვლდა" ,რეალობა ძაან მარტივად აღსაქმელი გახდა. ძაან გამიჭირდა ზურას ნაწილის წაკითხვა , განსაკუთრებით პირველის. რაც შეეხება ფინალს, არ ვიცი რას ველოდი , მაგრამ ამას არა.
ჩემმა მეგობარმა თქვა , წიგნი რაღაცნაირი გემოს ტოვებსო და მართალია.
...more

3 likes · Like · see review

Mar 05, 2018 Davit added it · review of another edition

დიდი არაფერი. უკეთესს ველოდი.

3 likes · Like · see review

Aug 01, 2018 Nika Vardiashvili rated it really liked it · review of another edition

Shelves: ქართული-თანამედროვე

"ბლანშს, ჩემს კატას, რომელიც მიყურებს" ...more

3 likes · Like · see review

Dec 04, 2018 Salome Mgebrishvili rated it really liked it

Shelves: ქართული

მართლა კარგი წიგნია.

3 likes · Like · see review

Dec 15, 2017 Tiko Kachlishvili rated it really liked it

Shelves: georgian-library, ბათუმელები

კაი გემრიელი წასაკითხი წიგნია.

2 likes · Like · see review

Mar 04, 2018 Mariam Khrikuli rated it it was amazing

ცოტა სკეპტიკურად ვიყავი განწყობილი წიგნის გადაშლამდე და რამდენიმე გვერდის წაკითხვის შემდეგაც. ზედაპირული დამოკიდებულება მქონდა ამ ყველასგან ნაქებ წიგნზე და ბევრს არ ველოდი. როცა აღმოვაჩინე, რომ მთლიანად ჩავუყლაპივარ ამ რომანს აღმოჩნდა, რომ ღამის 5 საათია და ოცდაათიოდე გვერდიღაა დარჩენილი, სხეული კი საშინლად დამძიმებული მაქვს. ისეთია, უცნაური და თან ძალიან ბუნებრივი. რეალობის აღწერა, ალბათ, ყოველთვის უფრო რთულია, რადგან მისი აღქმა თუ დანახვა გვიწევს, გვინდა თუ არა, შესაბამისად იმის ასე საინტერესო ცოტა სკეპტიკურად ვიყავი განწყობილი წიგნის გადაშლამდე და რამდენიმე გვერდის წაკითხვის შემდეგაც. ზედაპირული დამოკიდებულება მქონდა ამ ყველასგან ნაქებ წიგნზე და ბევრს არ ველოდი. როცა აღმოვაჩინე, რომ მთლიანად ჩავუყლაპივარ ამ რომანს აღმოჩნდა, რომ ღამის 5 საათია და ოცდაათიოდე გვერდიღაა დარჩენილი, სხეული კი საშინლად დამძიმებული მაქვს. ისეთია, უცნაური და თან ძალიან ბუნებრივი. რეალობის აღწერა, ალბათ, ყოველთვის უფრო რთულია, რადგან მისი აღქმა თუ დანახვა გვიწევს, გვინდა თუ არა, შესაბამისად იმის ასე საინტერესოდ, უბრალოდ და თან დამაინტრიგებლად გადმოცემა, რაც ყველამ ვიცით, რაც ყველას გვსმენია, ძალიან მაგარია! პერსონაჟები ისე საუბრობენ, თითოეულის ბოლომდე შეგრძნებას და შესისხლხორცებას ახერხებ, მათი ცვლილებისას ლოგიკურად და ბუნებრივად იცვლება მათი ფიქრების სიჩქარე, ხმა, სიტყვები, ლექსიკა; კითხვისას ისეთი შეგრძნება მქონდა, თითქოს ზუსტად იმდენს ვიწონიდი, რამდენსაც პერსონაჟი, რაოდენ უცნაურადაც არ უნდა ჟღერდეს.
საუკეთესოდ ჩანს ჩვენი, გარე პირების დამოკიდებულება, თუ როგორ ვერევით სხვის საქმეში, პირად ცხოვრებაში, როგორ ვიკვლევთ და ვიძიებთ სხვა ადამიანის პიროვნებას და სამყაროს, მაგრამ არასოდეს ვტოპავთ იმდენად ღრმად, იმდენად არ შევდივართ იმ სხვა ადამიანში, რომ მისი სიცოცხლის გადარჩენა შევძლოთ, ვიკისროთ ან, სხვა თუ არაფერი, ჩვენი მორალური თუ მოქალაქეობრივი ვალი მაინც გადავიხადოთ მის წინაშე.
მერაბი არ ვიცი როგორ ავღწერო, საკმაოდ მარტივად გამოსაცნობი პიროვნებაა, ზუსტად ისეთია, როგორიც უამრავი გვხდება ჩვენს ქვეყანაში, მშიშარა, უნებისყოფო, საზოგადოების მარწუხებში ბოლომდე გახლართული; სისხლში გამჯდარი კომპლექსებით, შეხედულებებითა და წესებით, რომლებიც თავად არ დაუწესებია, თავად არ მოუფიქრებია;
რაც შეეხება შოთიკოს, რომელზეც ძალიან ბევრი ვიცით ზურასგან და რომელიც ძალიან ცოტახნით დავინახეთ შიგნიდან, ყველა იმ ადამიანის სახეა, რომელმაც მისი ბედი გაიზიარა ჩვენს რეალობაში და კვლავ იზიარებს. შოთიკოს ნათქვამი სიტყვები ის ბუმბულია, რომელიც საკმარისია, რათა რის ვაივაგლახით შეკოწიწებულ, ჯერ კიდევ მყარად მდგომ ნაგებობაზე დაცემულმა მთლიანად დაანგრიოს ის; ეს ბუმბული უკანასკნელი, დამაგვირგვინებელი ტკივილი და სირცხვილი იყო, თავისმომყრელი ყველა იმ მძიმე განცდისა, რომელიც წინა ფურცლებიდან შეიგრძნო მკითხველმა.

მოკლედ, ხო, მართალია ბევრს მივედ-მოვედე, მაგრამ გულწრფელად და მთელი გულით გირჩევთ ამ წიგნის წაკითხვას:) ...more

1 like · Like · see review

Feb 12, 2019 მარიამ rated it it was amazing

ვაუ!
ძალიან ჩამთრევი, ძალიან საინტერესო და რაც მთავარია ქართულ თანამედროვე ლიტერტურაში სასიამოვნოდ უცხოა.

1 like · Like · see review

Nov 25, 2018 Ana Darsadze rated it it was ok

წიგნის შესავალი მომხიბვლელია, მაგრამ, სამწუხაროდ, ალბათ მწერლის სიზარმაცის ან მისი მოსაზრების გამო, თითქოს მასის, ბრბოს ენის გამოყენება წიგნსა თუ ლიტერატურას ბევრად ხელშესახებს ხდის, თხრობის სტილი არამყარად იცვლება, რაც საგრძნობლად აქვეითებს ნაწარმოების მომნუსხველობის ხარისხს და ერთგვარ არასასიამოვნო, დისჰარმონიულ ფონს ქმნის ავტორის სათქმელს, იდეასა და მის მიერვე გამოყენებულ სტილს შორის.

Like · see review