Hulp vragen en accepteren

Alweer een tijdje geleden las ik het toffe boek ‘The art of asking‘ (klik voor een review van het boek) van Amanda Palmer. Dit hele boek draait om hulp vragen en hulp accepteren. Twee dingen die veel mensen erg lastig vinden – ik ook. Deze week liep ik tegen een paar dingen aan die ik zelf niet begreep, of waar ik niet uitkwam, en ik besloot de stoute schoenen aan te trekken. Hoewel ik het een beetje vervelend vond om te doen, vroeg ik om hulp. Ik wil je graag vertellen over wat er toen zoal gebeurde.

Ik ben toch niet dom?!

Over The Art Of Asking schreef ik in mei 2015: “Op de een of andere manier vinden we het makkelijker om een vreemde om een tampon te vragen, dan om je geliefden te vragen of ze je financieel willen steunen. En een vreemde vragen zijn of haar telefoon te mogen gebruiken, lijkt minder eng dan je vriendin vragen of ze een pan soep voor je wil koken wanneer je ziek bent. Vragen stellen lijkt heel eng, maar je kunt het leren. En wanneer je het eenmaal onder de knie hebt, gaan er werelden voor je open.” 

Dat had ik ook niet van mezelf hoor, dat leerde ik uit het boek. Maar het is waar. We krijgen met de paplepel ingegoten dat hulp vragen voor zwakke mensen is. Als het niet hoeft, doe je het niet. Je hoort gewoon alles zelf te kunnen en zo niet, dan zal er wel iets met je zijn. Onzin natuurlijk, maar dat is wel hoe veel mensen ernaar kijken. En dus houden we onze mond maar, wanneer een geliefde vraagt: “als ik iets voor je kan doen, dan zeg je het he?” Er zullen maar weinig mensen zijn die op dit aanbod ingaan.

We willen niet dom overkomen, niemand tot last zijn en het vooral niet toegeven als we na twee keer uitleggen iets ‘nog steeds niet’ snappen. Misschien is dat ‘niemand tot last willen zijn’ een cultureel bepaald dingetje. Ligt dat niet een beetje in de lijn van niet zomaar bij iemand aanbellen tijdens etenstijd? In culturen waar familie en vrienden veel meer centraal staan (net als samen eten,) zal het misschien normaler zijn om elkaar om gunsten te vragen.  Althans, dat gevoel krijg ik vaak, maar ik ben geen antropoloog, dus ik heb er geen onderzoek naar gedaan.

Vertrouwen

Hoe dan ook, ik merk dat ik het soms lastig vind om toe te geven dat ik ergens hulp bij nodig heb. Ik houd me voor dat ik nou eenmaal graag dingen zelf uitzoek – om vervolgens uren te ploeteren op iets wat waarschijnlijk veel sneller had gekund als ik niet zo koppig was geweest en even die vriendin had gebeld om te  vragen hoe zij dit altijd aanpakt. Ik dacht hier eens over na en dacht weer aan The Art Of Asking, bladerde weer eens door het boek… en toen zag ik dat Gretchen Rubin weer een nieuwe podcastaflevering had. Ik luister haar podcast iedere week, dus mijn telefoon downloadt de afleveringen automatisch. Je gaat niet geloven wat de titel van de nieuwste aflevering was. Juist: Ask For A Favor. Geen grap!

Gretchen en haar zus Elizabeth spraken over hoe het vragen van gunsten aan vrienden je vriendschap kan verbeteren. Of sterker nog, hoe je nieuwe vrienden kunt vinden door mensen om gunsten te vragen. Hoe zit dat dan? Het idee is dat je door iemand om hulp te vragen, automatisch het signaal afgeeft: “ik vertrouw jou.” Immers, je moet wel een beetje vertrouwen in iemand hebben, wil je hulp van diegene accepteren. De andere kant op beredeneerd betekent het ook dat je iemand genoeg moet vertrouwen, om diegene hulp aan te bieden. Je kunt je voorstellen dat dit een positieve uitwerking heeft op het contact dat je met iemand hebt. Maar let op: buit het om hulp vragen niet uit. Een vriendschap zou om meer dan dat moeten draaien!

Na het luisteren van deze podcast besloot ik: ik ga er de komende tijd actief aan werken om a) uit te stralen dat ik mensen graag wil helpen en b) ik ga, wanneer dat nodig of handig is, niet meer schromen om mensen om hulp te vragen. Ik ga je vertellen wat er vanaf dat moment gebeurde.

Elkaar helpen

Al een hele tijd lopen wij met het idee om een podcast te beginnen. Al ruim een jaar luister ik iedere week naar een aantal podcasts en dat brengt me zoveel plezier! Ik wil ook andere mensen blij maken met toffe verhalen en inspirerende interviews, dus waarom beginnen we niet zelf een kanaal? Tsja, waarom niet? Omdat ik werkelijk géén idee heb hoe je zoiets nou weer moet aanpakken. Wat heb je nodig? Hoe werkt het überhaupt? Ik had écht geen flauw idee.

Dus gooide ik er een brainwave tegenaan en bedacht me: misschien kan Andrew, de vriend met wie Lianne samen haar podcast opneemt, ons helpen. Maar ja, ik ken Andrew helemaal niet, dus is het dan niet raar om hem zomaar om hulp te vragen? Na wat twijfelen, stuurde ik toch Lianne maar een appje en wat denk je? Binnen tien minuten had ik een bericht van Andrew: happy to help us. Een paar dagen later zat ik met Andrew aan de koffie bij een toffe koffietoko en kletsten we elkaar de oren van het hoofd. Hij vertelde mij alles over podcasten, ik vertelde hem alles over bloggen. Wat bleek? Andrew liep rond met plannen om een blog te beginnen – hoe toevallig is dat? We zijn inmiddels een paar dagen, drie mails en behoorlijk wat appjes verder, en het is zó leuk om elkaar met dingen te kunnen helpen. En die podcast? Let maar op, die komt er! (en zoals het nu lijkt, Andrews blog ook ;))

Het was net alsof ik over een drempel heen was. Ik had een wildvreemde om hulp gevraagd én de gelegenheid gekregen om ook iets voor hem te kunnen betekenen – dit kan ik best wel vaker doen. En dus accepteerde ik deze week hulp van Naomi, onze vormgever, om mij op weg te helpen met een nieuwsbrief voor de Groene Meisjes. Nog zoiets waar ik nooit ook maar een bal van begreep. Het blijkt helemaal niet moeilijk te zijn en de eerste nieuwsbrief is dezelfde avond nog verzonden! (je kunt je hier aanmelden, als je dat leuk vindt)

Ook zaten we met vriendin Nadifa, die ons alles vertelde over blogs en SEO, meldde Margareth zich aan om onze rubriek ‘Tweedehandsliefde in huis’ een boost te geven en ontvingen we een mail van Jody, die ons wil helpen om ons Pinterestkanaal te laten groeien. Wow…! We zouden wel héél dom zijn, als we al deze hulp zouden weigeren! We kijken er al naar uit om deze drie mensen op onze beurt weer te kunnen helpen.

Ik zou dit jaar graag evenementen willen organiseren, om meer lezers te ontmoeten en meer met jullie in contact komen. We willen een nieuw e-book en misschien ook nog wel een fysiek kookboek maken. We willen een podcast starten en iedere week een nieuwsbrief versturen. Allemaal super ambitieus, ik weet het, maar dat is hoe wij dingen doen. Wanneer we de tijd en energie hebben, willen we het allemaal tegelijk. We willen er alles aan doen om jullie te laten zien: de groene lifestyle is leuk en makkelijk, vegan eten is geweldig en bewust in het leven staan kan je echt heel gelukkig maken. Wij krijgen regelmatig hulp van ontzettend lieve en wijze mensen en we hopen dat ook aan jullie terug te mogen geven. Dat is wat wij het allerleukste vinden om te doen.

Als je niks vraagt, weet ook niemand dat je hulp nodig hebt. Het is misschien een open deur, maar denk er toch maar eens over na. Grijp het aanbod voor hulp maar eens met beide handen aan en kijk waar het je brengt. Zoals Gretchen Rubin altijd aan het einde van haar podcast zegt: ‘do try this at home’ en laat me weten wat jouw ervaringen zijn! 

The post Hulp vragen en accepteren appeared first on De Groene Meisjes.