Read to Death - Συνέντευξη και Παρουσίαση 22/4/2013
Μιλώντας με τη Συγγραφέα:
Ποιό ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσεις να γράφεις;
Είμαι φανατική αναγνώστρια, και πιστεύω ότι είναι η φυσική ροπή ενός αναγνώστη να πειραματιστεί με τη συγγραφή σε κάποια περίοδο της ζωής του. Τόσα ταξίδια με τόσα βιβλία γεννούσαν ιδέες, σκέψεις, τροφή για ιστορίες που ήθελα να αποτυπώνω στο χαρτί. Είναι η ανάγκη του να γράψω κάτι που θα μου άρεσε να διαβάζω... κι έτσι ξεκίνησα με διηγήματα, θεατρικά έργα, σενάρια, άρθρα και, φυσικά, απόπειρες μυθιστορημάτων.
Σε επηρέασε καθόλου η προσωπική σου ζωή, κάποιο βίωμα, κάποιο πρόσωπο;
Σίγουρα πολλές συγκυρίες στην προσωπική μου ζωή οδήγησαν σε αυτό. Πρώτη απ’ όλες, η οικογενειακή μας μετακόμιση. Η περίοδος προσαρμογής ήταν δύσκολη, και στράφηκα στα βιβλία και στο χαρτί για παρηγοριά και συντροφιά. Το πρόσωπο που με ενθάρρυνε στο να αφεθώ στην αγάπη μου αυτή ήταν η μητέρα μου. Η ίδια είναι βιβλιοφάγος, και έχει ολοκληρώσει έναν σεβαστό αριθμό μυθιστορημάτων. Με ενέπνευσε, με παρότρυνε, ήταν και είναι το παράδειγμα μου- σε πολλά πράγματα.
Τι σε ενέπνευσε να γράψεις το συγκεκριμένο βιβλίο; Αληθινή ιστορία, φαντασία, πάντρεμα των δύο;
Αληθινή ιστορία δεν είναι, ούτε στην πρωτογενή του βάση. Τρέφω μεγάλη αγάπη για το μεταφυσικό. Περνάω πολλές ώρες διαβάζοντας για μύθους και θρύλους άλλων χωρών. Ένα τέτοιο βράδυ, ένας από αυτούς τους θρύλους με υπέβαλλε σε μια κατάσταση σκέψης... Λίγο αργότερα ήρθε στο μυαλό μου ένας πρωταγωνιστής αντισυμβατικός, μυστήριος, αντι-ήρωας. Ήταν θέμα χρόνου μέχρι η έμπνευση να συνδέσει στο υποσυνείδητο μου σκέψεις και πρωταγωνιστή, και να τον αφήσω να μου διηγηθεί την ιστορία του. Πέρα από τις τοποθεσίες, που είναι υπαρκτές, η πλοκή είναι καθαρά θέμα φαντασίας.
Πότε σκέφτηκες για πρώτη φορά να προσπαθήσεις να εκδόσεις τις ιστορίες σου;
Αμέσως μόλις ολοκλήρωσα τους ‘Εφιάλτες’. Λάτρεψα τόσο απόλυτα τους ήρωες και την ιστορία, κατακλύστηκα από τέτοια συναισθήματα, που σαν αναγνώστρια διψούσα να νιώσω. Ήθελα να φτάσει το βιβλίο στα χέρια άλλων ανθρώπων, ώστε να προκαλέσει και σε εκείνους σκέψεις –θετικές ή αρνητικές-.
Πιστεύεις ότι δίνονται ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους στη χώρα μας να αναδείξουν το ταλέντο τους;
Δεν θέλω να φανώ μηδενίστρια, θα ήθελα να πιστεύω ότι ναι, δίνονται, αρκεί να ξέρεις να τις βρεις και να τις κυνηγήσεις. Ίσως τα κριτήρια επιλογής της ανάδειξης είναι λίγο ελιτιστικά, ίσως να υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί και αξιώσεις, πέρα από το ταλέντο. Ναι, θα ήθελα να το πιστεύω... Αλλά ως μικρή χώρα, είναι αναλογικά λίγες και οι περιπτώσεις. Προσωπικά, κινούμαι με βάση την φιλοσοφία του ρητού ‘τις ευκαιρίες τις δημιουργείς μόνος σου’. Και αυτό μπορεί να ισχύσει σε οποιαδήποτε χώρα.
Πως βλέπεις το μέλλον του βιβλίου; Ευοίωνο μέσα στην κρίση που μαστίζει την χώρα και τον χώρο;
Το μέλλον του βιβλίου είναι δυσοίωνο στην χώρα μας, και είναι ανώφελο να εθελοτυφλούμε. Η κρίση σίγουρα προκάλεσε πλήγμα στους εκδοτικούς οίκους, με την κάθε εκδοτική τους σειρά να περιορίζεται σε αριθμό, αλλά και επιλογές (ευπώλητοι συγγραφείς-μεταφρασμένη λογοτεχνία). Ένα επίσης δυσοίωνο μήνυμα, είναι η στροφή των εκδοτικών οίκων στα ηλεκτρονικά βιβλία. Οι ‘μαρκετινίστικες’ κινήσεις που γίνονται είναι το λιγότερο σταυροφορικές. Αν αυτό είναι το μέλλον του βιβλίου, δεν είναι απλά δυσοίωνο, με κάνει να τρέμω. Όσο αντι- οικολογική κι αν είναι η παραγωγή τους, τα βιβλία είναι χαρτί και μελάνι. Μπορώ να καταλάβω ότι εξυπηρετεί η ηλεκτρονική μορφή, αλλά.... αυτό το ‘αλλά’, όσο παράλογο κι αν είναι, με κάνει να φοβάμαι. Ειδικά στην περίοδο της κρίσης. Είναι μια ολόκληρη σειρά επαγγέλματα που στηρίζονται στην παραδοσιακή του μορφή. Και η κρίση σπρώχνει τους αναγνώστες σε ο, τι πιο οικονομικό. Φοβάμαι ότι θα χαθεί τόσο η μορφή όσο και η αξία του βιβλίου. Και στην χώρα μας το ποσοστό που του δίνει αξία ήταν ήδη μικρό και πριν την κρίση.
Κάποιοι πιστεύουν ότι η λογοτεχνία του φανταστικού στην χώρα μας, έχει περιορισμένο αναγνωστικό κοινό. Εσύ συμμερίζεσαι την άποψη αυτή;
Εν μέρει. Η τελευταία μέτρηση που μου είχε γνωστοποιηθεί για το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα, ήταν 8%. Από αυτό το ποσοστό, την μερίδα του λέοντος κατέχουν τα ερωτικά μυθιστορήματα. Πιστεύω όμως ότι αμέσως δεύτερη έρχεται η μεταφρασμένη λογοτεχνία του φανταστικού. Και προσέξτε αυτό το σημείο. Στην Ελλάδα αγαπούν ιδιαίτερα την λογοτεχνία του φανταστικού, αλλά όχι τους Έλληνες συγγραφείς του φανταστικού. Το περιορισμένο κοινό αφορά αυτήν την κατηγορία, υπάρχει μεγάλη προκατάληψη.
Εκτός από την συγγραφή και το διάβασμα, με τι άλλο σου αρέσει να ασχολείσαι;
Λατρεύω το θέατρο, τόσο ως θεατής, όσο και στο υποκριτικό κομμάτι. Από το τελευταίο δυστυχώς απέχω κάποιον καιρό. Τελευταία στράφηκα στις πιλάτες και στην ζούμπα. Δύο εντελώς διαφορετικά είδη εκγύμνασης. Το ένα προσφέρει πνευματική και σωματική αρμονία, το άλλο εκτόνωση. Και φυσικά μου αρέσει να ταξιδεύω. Προσπαθώ πάντα να κανονίζω μια εξόρμηση, κοντινή ή μακρινή.
Ποια θα είναι τα επόμενα βήματα σου;
Άμεση προτεραιότητα είναι να ολοκληρώσω τους «Εφιάλτες», γράφοντας το δεύτερο και τελευταίο μέρος του βιβλίου. Έπειτα, μόλις ηρεμήσει λίγο η λυπηρή κατάσταση στα πανεπιστήμια μας, θα ήθελα να σπουδάσω Ψυχολογία. Είναι μια επιστήμη που δεν μπορώ να την αποσυνδέσω από την ανθρώπινη φύση και την ζωή αυτή καθεαυτή (όπως και την Ιστορία), και θα ήθελα να ασχοληθώ σε επίπεδο πτυχίου, πέρα από τον χρόνο που ήδη αφιερώνω διαβάζοντας μόνη μου πανεπιστημιακά εγχειρίδια.
Πως ονειρεύεσαι το μέλλον σου;
Αποδεσμευμένο από αυτήν την τρομοκρατία που ζούμε. Ελεύθερο.
Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ:
http://readtodeath.blogspot.gr/2013/0...
Εφιάλτες - Συμβόλαιο ψυχής
Ποιό ήταν το έναυσμα για να ξεκινήσεις να γράφεις;
Είμαι φανατική αναγνώστρια, και πιστεύω ότι είναι η φυσική ροπή ενός αναγνώστη να πειραματιστεί με τη συγγραφή σε κάποια περίοδο της ζωής του. Τόσα ταξίδια με τόσα βιβλία γεννούσαν ιδέες, σκέψεις, τροφή για ιστορίες που ήθελα να αποτυπώνω στο χαρτί. Είναι η ανάγκη του να γράψω κάτι που θα μου άρεσε να διαβάζω... κι έτσι ξεκίνησα με διηγήματα, θεατρικά έργα, σενάρια, άρθρα και, φυσικά, απόπειρες μυθιστορημάτων.
Σε επηρέασε καθόλου η προσωπική σου ζωή, κάποιο βίωμα, κάποιο πρόσωπο;
Σίγουρα πολλές συγκυρίες στην προσωπική μου ζωή οδήγησαν σε αυτό. Πρώτη απ’ όλες, η οικογενειακή μας μετακόμιση. Η περίοδος προσαρμογής ήταν δύσκολη, και στράφηκα στα βιβλία και στο χαρτί για παρηγοριά και συντροφιά. Το πρόσωπο που με ενθάρρυνε στο να αφεθώ στην αγάπη μου αυτή ήταν η μητέρα μου. Η ίδια είναι βιβλιοφάγος, και έχει ολοκληρώσει έναν σεβαστό αριθμό μυθιστορημάτων. Με ενέπνευσε, με παρότρυνε, ήταν και είναι το παράδειγμα μου- σε πολλά πράγματα.
Τι σε ενέπνευσε να γράψεις το συγκεκριμένο βιβλίο; Αληθινή ιστορία, φαντασία, πάντρεμα των δύο;
Αληθινή ιστορία δεν είναι, ούτε στην πρωτογενή του βάση. Τρέφω μεγάλη αγάπη για το μεταφυσικό. Περνάω πολλές ώρες διαβάζοντας για μύθους και θρύλους άλλων χωρών. Ένα τέτοιο βράδυ, ένας από αυτούς τους θρύλους με υπέβαλλε σε μια κατάσταση σκέψης... Λίγο αργότερα ήρθε στο μυαλό μου ένας πρωταγωνιστής αντισυμβατικός, μυστήριος, αντι-ήρωας. Ήταν θέμα χρόνου μέχρι η έμπνευση να συνδέσει στο υποσυνείδητο μου σκέψεις και πρωταγωνιστή, και να τον αφήσω να μου διηγηθεί την ιστορία του. Πέρα από τις τοποθεσίες, που είναι υπαρκτές, η πλοκή είναι καθαρά θέμα φαντασίας.
Πότε σκέφτηκες για πρώτη φορά να προσπαθήσεις να εκδόσεις τις ιστορίες σου;
Αμέσως μόλις ολοκλήρωσα τους ‘Εφιάλτες’. Λάτρεψα τόσο απόλυτα τους ήρωες και την ιστορία, κατακλύστηκα από τέτοια συναισθήματα, που σαν αναγνώστρια διψούσα να νιώσω. Ήθελα να φτάσει το βιβλίο στα χέρια άλλων ανθρώπων, ώστε να προκαλέσει και σε εκείνους σκέψεις –θετικές ή αρνητικές-.
Πιστεύεις ότι δίνονται ευκαιρίες σε νέους ανθρώπους στη χώρα μας να αναδείξουν το ταλέντο τους;
Δεν θέλω να φανώ μηδενίστρια, θα ήθελα να πιστεύω ότι ναι, δίνονται, αρκεί να ξέρεις να τις βρεις και να τις κυνηγήσεις. Ίσως τα κριτήρια επιλογής της ανάδειξης είναι λίγο ελιτιστικά, ίσως να υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί και αξιώσεις, πέρα από το ταλέντο. Ναι, θα ήθελα να το πιστεύω... Αλλά ως μικρή χώρα, είναι αναλογικά λίγες και οι περιπτώσεις. Προσωπικά, κινούμαι με βάση την φιλοσοφία του ρητού ‘τις ευκαιρίες τις δημιουργείς μόνος σου’. Και αυτό μπορεί να ισχύσει σε οποιαδήποτε χώρα.
Πως βλέπεις το μέλλον του βιβλίου; Ευοίωνο μέσα στην κρίση που μαστίζει την χώρα και τον χώρο;
Το μέλλον του βιβλίου είναι δυσοίωνο στην χώρα μας, και είναι ανώφελο να εθελοτυφλούμε. Η κρίση σίγουρα προκάλεσε πλήγμα στους εκδοτικούς οίκους, με την κάθε εκδοτική τους σειρά να περιορίζεται σε αριθμό, αλλά και επιλογές (ευπώλητοι συγγραφείς-μεταφρασμένη λογοτεχνία). Ένα επίσης δυσοίωνο μήνυμα, είναι η στροφή των εκδοτικών οίκων στα ηλεκτρονικά βιβλία. Οι ‘μαρκετινίστικες’ κινήσεις που γίνονται είναι το λιγότερο σταυροφορικές. Αν αυτό είναι το μέλλον του βιβλίου, δεν είναι απλά δυσοίωνο, με κάνει να τρέμω. Όσο αντι- οικολογική κι αν είναι η παραγωγή τους, τα βιβλία είναι χαρτί και μελάνι. Μπορώ να καταλάβω ότι εξυπηρετεί η ηλεκτρονική μορφή, αλλά.... αυτό το ‘αλλά’, όσο παράλογο κι αν είναι, με κάνει να φοβάμαι. Ειδικά στην περίοδο της κρίσης. Είναι μια ολόκληρη σειρά επαγγέλματα που στηρίζονται στην παραδοσιακή του μορφή. Και η κρίση σπρώχνει τους αναγνώστες σε ο, τι πιο οικονομικό. Φοβάμαι ότι θα χαθεί τόσο η μορφή όσο και η αξία του βιβλίου. Και στην χώρα μας το ποσοστό που του δίνει αξία ήταν ήδη μικρό και πριν την κρίση.
Κάποιοι πιστεύουν ότι η λογοτεχνία του φανταστικού στην χώρα μας, έχει περιορισμένο αναγνωστικό κοινό. Εσύ συμμερίζεσαι την άποψη αυτή;
Εν μέρει. Η τελευταία μέτρηση που μου είχε γνωστοποιηθεί για το αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα, ήταν 8%. Από αυτό το ποσοστό, την μερίδα του λέοντος κατέχουν τα ερωτικά μυθιστορήματα. Πιστεύω όμως ότι αμέσως δεύτερη έρχεται η μεταφρασμένη λογοτεχνία του φανταστικού. Και προσέξτε αυτό το σημείο. Στην Ελλάδα αγαπούν ιδιαίτερα την λογοτεχνία του φανταστικού, αλλά όχι τους Έλληνες συγγραφείς του φανταστικού. Το περιορισμένο κοινό αφορά αυτήν την κατηγορία, υπάρχει μεγάλη προκατάληψη.
Εκτός από την συγγραφή και το διάβασμα, με τι άλλο σου αρέσει να ασχολείσαι;
Λατρεύω το θέατρο, τόσο ως θεατής, όσο και στο υποκριτικό κομμάτι. Από το τελευταίο δυστυχώς απέχω κάποιον καιρό. Τελευταία στράφηκα στις πιλάτες και στην ζούμπα. Δύο εντελώς διαφορετικά είδη εκγύμνασης. Το ένα προσφέρει πνευματική και σωματική αρμονία, το άλλο εκτόνωση. Και φυσικά μου αρέσει να ταξιδεύω. Προσπαθώ πάντα να κανονίζω μια εξόρμηση, κοντινή ή μακρινή.
Ποια θα είναι τα επόμενα βήματα σου;
Άμεση προτεραιότητα είναι να ολοκληρώσω τους «Εφιάλτες», γράφοντας το δεύτερο και τελευταίο μέρος του βιβλίου. Έπειτα, μόλις ηρεμήσει λίγο η λυπηρή κατάσταση στα πανεπιστήμια μας, θα ήθελα να σπουδάσω Ψυχολογία. Είναι μια επιστήμη που δεν μπορώ να την αποσυνδέσω από την ανθρώπινη φύση και την ζωή αυτή καθεαυτή (όπως και την Ιστορία), και θα ήθελα να ασχοληθώ σε επίπεδο πτυχίου, πέρα από τον χρόνο που ήδη αφιερώνω διαβάζοντας μόνη μου πανεπιστημιακά εγχειρίδια.
Πως ονειρεύεσαι το μέλλον σου;
Αποδεσμευμένο από αυτήν την τρομοκρατία που ζούμε. Ελεύθερο.
Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ:
http://readtodeath.blogspot.gr/2013/0...
Εφιάλτες - Συμβόλαιο ψυχής
No comments have been added yet.
