לזכר ה. בנימין

זיי רואיק, שניי, ער איז שוין מער נישטאָ,י
נאָר בענקען וועסטו שטאַרק נאָך אים
אַ רגע נאָך אַ רגע,י
אן אייביק לאַנגע שעה.יזיין ווערטער־דראַנג טוט הויערן נאָך אַלץ
און שפּורלאז אויף דיין פּוך עס טריפט
מיט טראָפּנס אוי
אויף־בריקן־זיין־צעברעקלט האַרץ.יזיי רואיק, שניי,י
פון שטערן וויש זיך אָפּ דעם שווייס
און זאָג מיר שטימלאָז נאָך:י
לכאורה איז ער מער ניטאָ,יאון דאָךאַ רגע נאָך אַ רגע
כל־זמן עס אייביקט קלאָר די שעה
דערהערסט זיין אָטעם און זיין קול,י
זיין פעסטן טראָט --ימיר זיינען דאָ!.. י



----