26 χρόνια μετά..

Η καθηγήτριά μου Βήθη Κανούτα, η οποία ήρθε και με συνάντησε στο στούντιο της ΕΡΤ 3 είχε μαζί της το βιβλίο μου “η δεξιά τσέπη του ράσου” και μέσα σ’ αυτό μια μπροσούρα θεατρικής παράστασης.

Δεν μου την έδωσε διότι ήταν το μοναδικό της ενθύμιο από τότε. 1987 Χίος, εγώ μαθητής 2ας τάξης Λυκείου, εκείνη φιλόλογος και οργανώτρια, σκηνοθέτις του έργου μας

Εγώ νόμιζα ότι θα γίνεις ηθοποιός αλλά έγινες συγγραφέας, μου είπε όταν με πλησίασε και πριν προλάβω να αναρωτηθώ ποια είναι και τι λέει, μου συστήθηκε και άνοιξε το βιβλίο, εμφάνισε την μπροσούρα, τα έκανε όλα ταυτόχρονα από την αγωνία της μήπως και δεν την θυμάμαι

Δεν ξεχνιούνται οι Δάσκαλοι όμως…

Μεγάλη αγκαλιά και συγκίνηση τόσα χρόνια μετά