Geïnterviewd

Het interview in boekhandel Vrolijk: zo lang naar uitgekeken en nu is het alweer voorbij. Gelukkig was het supertof.

Ten eerste was het prachtig weer. Even bang dat dat er juist voor zou zorgen dat er niemand kwam opdagen, maar dat viel mee. Toen kwam er ook nog een of andere Rave-optocht voorbij die zo’n lawaai maakte dat de mensen van Vrolijk het al over afgelasten/verzetten hadden, maar dat was uiteindelijk niet nodig.

Ten tweede waren er allemaal leuke mensen, bekende en onbekende. Aantal collega’s van adidas (wat ook wel weer eng is want die ken je toch op een andere manier) en een aantal mede-auteurs, en verder vooral belangstellenden. Na een flinke radiostilte was het leuk om met mijn werk, mijn passie, weer even in de schijnwerpers te staan. En ik moet zeggen dat ik door het praten over Arthur merkte dat ik hem miste. Die ouwe brombeer die het allemaal zo moeilijk voor zichzelf maakt. Ga toch eens wat beter nadenken over het afsluitende deel…

Het interview zelf ging goed, voor zover ik dat kon beoordelen. Lulde me nog even vast terwijl ik Arthur probeerde te beschrijven maar geloof dat niemand dat gemerkt heeft. Paul Hofman is een goede interviewer, die me niet zomaar weg liet komen met een aantal gemeenplaatsen. Moest ik nog gaan nadenken ook, waarom het schrijven van mijn verhaal voor Goesting anders was dan de seksscenes in Cadans.

Na afloop fijn nagepraat, wat handtekeningen uitgedeeld en weer naar huis gefietst. Met dit mooie weer geen straf.

Moet maar gauw weer een nieuw boek uitbrengen, dan kan ik nog wat vaker genieten van dit soort aandacht!