අතීතය අයිති අතීතයට විතරමයි..

එක එක දේවල් හිත හිත
එක එක දේවල් ලිය ලිය
හිත පුරා වැට කඩොලු නැතිව
උන්නු එකමත් එක අතීතයක

නුඹව මට හමුවුනා නම්
මං ලියනවා නුඹ ගැන
මං දන්න හොදම කවිය
මුළු ලෝකෙටම වැඩිය හොදට

අතීතය වගේ නෙවේ දැන්
හැමදේම හරි වෙනස්
ආදරේට දැන් කොයි ඉඩක්
තල් අරණට මම දුරයි දැන් ගොඩක්

මුහුණු පොතේ නුඹ ඉන්නවාලු
ආයෙම මං ගැන හිතෙනවාලු
ඒ කාලේ කියන්න බැරි වුනු
ඒ හීනෙට ආයෙම එන්න
පුළුවනි ද අහනවාලු

නුඹ එක්ක නුඹේ ඉසව්වට
යන්න හිතාගෙන මං නුඹට
පෙම් බදිනකොට අහස උසට
නුඹ ආල බැන්දේ වෙන හිතකට

නුඹ සිහළ මං දමිළ
සිංහ කොඩියේ එක ලග
උන්නාට අපි හැමදාම
 නුඹට බැහැ මගේ වෙන්න
කියලා නේද නුඹ කිව්වේ ඉස්සර

මං ලිව්ව කවි රටා
නුඹට බව දැන දැන
නුඹ වෙන හිතකට
ගී සින්දු ලිව්ව හැටි
අමතක නැහැ මට තවම

තාමත් මං සිංහල
තාමත් නුඹ දමිල
පන්සලයි පල්ලියයි කෝවිලයි
තාමත් නැහැ එක ලග
වෙනසක් නැහැ කොතැනක
ඉතින් ඇයි නුඹ විතරක් ඔහොම

හිත අකැමැතියි දැන් තල් අරණට
ආයෙම එන්නට නැහැ හිත් කොනක
නුඹ ඉස්සර හදපු නුඹේ හීන වල
නුඹ ඉන්න හිටපු විදියට
මට හොදයි මගේ පුරුදු පාළුව

මගේ ඇහින් දොරේ ගලපු
කදුළු වැල් දැක දැක ඉස්සර
නුඹ උන්නේ අහක බල බල
මගේ හිත කොනිත්තන්න

නුඹ එන්න යන්න කියන හැටියට
එන්නේ නැහැ මම නුඹේ ගාවට
මගේ සිංහලකම මට හොදයි
නුඹටත් වැඩිය

ඉන්න තැනක ඔහොම ඉන්න
මෙච්චර කල් මං දරපු ගින්දර
දරන්න දැන් කාලේ හරි නුඹට
එතකොටවත් හැකි වේවි නේ
ආදරේට ජාති වාද නැති හැටි
තේරුම් කර ගන්න