Oyayi ng Taglagas, ni Jules Laforgue

salin ng “Berceuse d’automne,” ni Jules Laforgue.

salin sa eleganteng Filipino ni Roberto T. Añonuevo mula sa Filipinas.

Taglagas ngayon, taglagas, at naroon siya nang malapit sa siga. Paalam, makapangyarihang araw, lungtiang mga dahon, langit na bughaw! Humahampas sa bintana ang ulan, at ang simoy ay paos na atungal sa monotonong awit.  O palikuran ng Abril, ang kasiyahan ng buhay, paalam! Tanging sa paglapit sa apoy maririnig ang  tikatik ng ulan, at kung minsan sa paghawi ng kortina upang silipin kung ang langit ay may bahid ng abo, kung ang kalye ay malimit hitik sa mumunting sanaw. At mapapaupo tayo nang paatras, habang nababato nang nababato ka.  O desperadong hangin sa malawak na kahuyan, na ang dilawang mga dahon ay gumugulong sa makutim na ipuipo, at taglay ang pag-ibig sa mga liham at basura ng pugad, tangayin ang maririkit na araw sa iyong mahahabang bugso, ang taglamig ay walang hanggan, at ang lahat ng bagay ay nagwakas na, nagwakas.

Filed under: halaw, Tulang Tuluyan, Uncategorized Tagged: gabi, Hangin, Kamatayan, otonyo, paglisan, simoy, taglagas, tula, Tulang Tuluyan, wakas