เมื่อคืนได้คุยกับน้องคนนึงยาวๆ ยาวกว่าที่เคยคุยกันมาก่อนในทุกครั้งการคุยกันนี่ท...

เมื่อคืนได้คุยกับน้องคนนึงยาวๆ ยาวกว่าที่เคยคุยกันมาก่อนในทุกครั้ง
การคุยกันนี่ทำให้เรารู้จักกันมากขึ้น
และมากไปกว่านั้นเมื่อคุยกันลึกๆ ถามกันนานๆ
ถามคำถามที่เหมือนจะอยู่ในนิยาย มันก็เหมือนได้รู้จักตัวเองมากขึ้นไปด้วย
คำถามที่ปกติไม่กล้าถามเพื่อนสนิทหรอก - มันชีสซี่
"ทุกวันนี้ไม่ได้ทำทุกอย่างเพื่อเงินแล้วใช่ไหม"
"มองอนาคตตัวเองไว้ยังไง เป็นคนมองอนาคตไหม"
"ทุกวันนี้มีความสุขดีแล้วหรือยัง"
พอตอบออกไป มันก็ทำให้เราได้ทบทวนตัวเอง
เหมือนเปิดกล้องหน้าของโทรศัพท์มือถือ
ซึ่งถามว่ามันทำให้เกิดซาโตริ เกิด relevation อะไรไหม ไม่ขนาดนั้นหรอก
แต่มันทำให้เมฆหมอกในใจที่เคยฟุ้งกระจายไปบางเบา
รวบตัวกลั่นออกมาเป็นหยดน้ำได้ในบางหย่อม

ไม่รู้สิ ถ้าสนิทกันมากแล้วอาจจะไม่ได้ถามคำถามพวกนี้
เพราะคิดว่ารู้จักกันแล้ว
แต่เราอาจจะรู้จักกันในระดับที่ไม่ใกล้ - ไม่ไกล กำลังพอดีล่ะมั้ง
ที่ทำให้คำถามพวกนี้ และคำตอบพวกนั้นมันอยู่ถูกที่ถูกทาง

:)