ZİNDAN GÜNLÜKLERİ - DOKTOR RAPORU

SON            Doktor notlarını gözden geçiriyordu. Hastasının hayat hikayesi ile anlattığı öykü arasında bir bağlantı kurarak yardımcı olabileceğini düşünüyordu:            Hasta anne babasını on yaşında bir trafik kazasında kaybetmişti. On yaşından beridir evli ablasının yanında yaşamaya başlamıştı. On altı yaşında geride kalmış olan tüm ailesini ve sevdiklerini evde çıkan bir yangın neticesinde kaybetmişti. Ablasını masal prenseslerine benzetirdi ve eşi askere gittiği için o dönene kadar ablası ailesiyle onlarda kalıyordu. Dünyada gezmediği mekân kalmamış gezgin ağabeyi de bir baltaya sap olamadığından sonunda geldiği yer ailesinin yanı oluyordu. O felaket gecesinde uzun zamandır görmediği zengin iş adamı amcası da onları ziyarete gelmişti. Bir de kütüphanede çalışan ve sıklıkla onlarda kalan hiç evlenmemiş yaşlı bir dayısı vardı. Hasta itiraf etmekte zorlanıyor, ama yangına neden olanın kendisi olduğu belirlendi. Evde eski sandıklardan bulduğu bir kitabın onunla konuştuğunu ve ondan istenilenleri yaptığını iddia etmişti. Şizofreni belirtileri o zamanlar ortaya çıkmış olsa da ailesi üzerinde durmamıştı ve bu en büyük hataları olacaktı. Eniştesi askerden döndükten sonra psikolojik olarak harap olmuş genci görünce elinden bir şey gelemeyeceğini fark edip terk etmişti.            Hasta ise sokaklarda yaşamaya başladı ve sokaktan bulduğu bir kediyi yanına aldı. Ona kendi yarattığı bir dünyada geçen öyküler anlatırken kendisi de o dünyanın bir parçası oldu. Bu dünyada mutlu sonlar yoktu, zaten yarattığı dünyanın en önemli kuralı buydu. Bu dünyasında gerçek sandığı şeylerin aslında hayal ürünü olduğunu fark etmesine neden olacak kediyi ise öykülerinde hep hayal ürünü olan aslında oymuş gibi göstermeye meyilliydi.            “Bugünlük de bu kadar mı, doktor? Bir dahaki gün devam ederiz öyküye değil mi?”