To Blog or Not To Blog
Gisteren gebeurde het.
Ik dacht: waarom zou ik eigenlijk bloggen?
Waarom laat ik het niet gewoon zitten?
Ik lijk wel gek, dacht ik. Net lekker uit eten geweest met F., het is al laat, gezellig avondje samen. En dan ga ik nog even snel bloggen. Want ik blog iedere dag. Ook vandaag.
Ik heb sterk getwijfeld. Dat komt ook door een artikel dat Marloes me laatst stuurde. Over slow blogging. En toen zag ik nog een artikel met dezelfde conclusie (minder bloggen is beter) en nog een artikel met die boodschap (minder bloggen is beter).
Als ik tijd heb zal ik de linkjes er nog even bij gaan zoeken.
Nu ben ik het er niet mee eens, met sommige van die artikelen. Ik bedoel, minder bloggen is prima natuurlijk. Lekker doen wat je wilt. Maar in een van de artikelen legt de eigenaresse van een succesvol blog uit hoe haar blog door is gegroeid ook al publiceerde ze veel minder omdat ze geen gastbloggers meer op haar blog had.
Dat is natuurlijk heel interessant. Maar het blijft zo dat als ze niet al jaren al die content de wereld in gestuurd had op dat blog met behulp van al die gastbloggers, ze nooit zo’n grote base van volgers en lezers had en dus ook dit nieuwe groei niet had kunnen doormaken. Denk ik. Ik geloof echt in frequentie, als je zakelijk wilt bloggen en zakelijke doelstellingen hebt. Zie boek.
Maar ik blog niet voor de cijfers. Ik blog voor mezelf.
Iemand die ik kende en bewonderde blogde iedere dag toen ik hem ‘ontdekte’. Ieder dag. En iedere dag was het leuk om hem te lezen. En toen op een dag stopte hij. Hij zou een weekje stoppen, dacht hij.
Hij is nooit meer begonnen met bloggen.
Toen ik hem vroeg waarom hij gestopt was zei hij dat hij het niet meer op kon brengen. Het was niet leuk meer. Hij stak altijd veel energie in zijn blog, foto’s er bij (het ging over marketing en de dingen die hem opvielen. beetje zoals ik soms, nu ik er zo over nadenk!). Het werd een te grote opgave. Hij had er geen lol meer in.
Ik heb er wel lol in. En ik blog, in tegenstelling misschien tot J. hierboven, vooral voor mezelf. Of misschien ging het mis toen hij voor anderen ging bloggen in plaats van voor zichzelf.
Maar ik denk wel vaak de laatste tijd: waarom blog ik eigenlijk? Ik ben er vaak rustig een uur mee bezig op een dag. Soms maar een half uur. Maar jeetje, er is zoveel anders te doen.
Een heel nieuwe stad en een nieuw land te verkennen. Een bedrijf op en uit te bouwen. Drie kleine kinderen die naar het zwembad willen of samen met hun mama willen legoën. Een echtgenoot die ik graag ‘savonds zie als hij er is (hij is heel veel op reis). Een nieuwe taal te leren. Nieuwe vrienden te maken – en die maak je niet door een keer in de maand een keer 1 uur koffie te drinken, ben ik achter.
Vaak nekt het zoeken van plaatjes me nog het meest. Dan staan ze op mijn iphone en niet op mijn laptop en moet ik ze naar mezelf gaan mailen en dan nog verkleinen en zo. Of ik moet eerst gaan zoeken naar een plaatje, verkleinen, opslaan, uploaden, pffffff. Steeds vaker grijp ik naar een oud plaatje. Iets van een oude blog post.
Het is een teken, denk ik. Van vermoeidheid. Blogmoeheid?
Ik weet het niet.
Ik weet dat ik niet hoef te bloggen. Ik weet dat ik niet iedere dag hoef te bloggen. Ik weet ook dat ik het slimmer zou kunnen doen. Gedisciplineerder (zoals Cor, iedere ochtend). Handiger.
Het probleem is dat jullie met zijn allen kunnen zeggen dat ik gewoon minder kan gaan bloggen als ik dat wil en dat ik zelfs kan stoppen als ik dat wil maar dat het natuurlijk vooral een innerlijke strijd is. To Blog or Not To Blog. Dat is de vraag. Ik denk dat ik, als ik stop, ook STOP. Dat het dan ook ophoudt. En dat ik het dan zo zal missen.
Dat ik jullie dan zo zal missen. Ook al blog ik voor mezelf.
(zie je? ik kom er niet uit…)
To Blog Or Not To Blog.
Elja Daae - Motto: Steun, gun, inspireer! En blog. Dat ook.
