mikro mono. şenol erdoğan.

o gece, zifirinin arasında gelip incirin pütürlü yapraklarına sinmişti rüzgar -usul bir sis gibi. ki belki sen olsaydın o an, bir’ jazz trampetinin üzerinde hastalıklı bir ağırlıkta döneduran fırçalara benzetecektin onu. bu da “belki”nin köşede beklediği an olabilir-di işte. ninnilere merak saldın, ot toplayıcıları gibi bir vaktin bozkır gezdin. diyorsun; “hiçbir şeyin orası bu yer..”, ben […]