کشمیر

خوشا عشق و خوشا عشق، خوشا میر و خوشا میر

خوشا خلوت ختلان۱ و  خوشا جلوت کشمیر

شب برفی گلبرگ۲، تب مزرعۀ کاج

شب و خندۀ  بادام، شب و گریۀ انجیر

چه بشکوه دیاری ست، عجب آینه زاری ست

شب و این همه جلوت، شب و این همه تصویر

سحرگاه بهشت است سپیده دم این خاک

به هر رودش جاری ست گلاب و عسل و شیر

خوشا درگاه میر ، خوشا خانقه غوث۳

که روحانیت آن فزون است ز اجمیر۴

ز میر همدانی ، چه دانند و چه دانی

دلش مزرع اوراد، نگاهش گل تکبیر

کبیر همدان بود و امیر همه دان بود

یکی عالم  اخلاق ، یکی صاحب تفسیر

یکی عارف کامل...