Η Αναπάντεχη Ποίηση Του Google

Λένε: Όποιος ψάχνει, βρίσκει. Έχουν δίκιο. Αλλά τι ψάχνει; Και, κυρίως: Τι είναι αυτό που βρίσκει;

Οι αναζητήσεις στο μαγικό κι ενίοτε μαγευτικό εργαλείο που λέγεται Google βγαίνουν αυτόματα κι ακαριαία από μηχανές μεγάλες και αχανείς και μυστήριες. Μα κοίτα: Μερικές φορές, ανακυκλώνοντας δημοφιλείς αναζητήσεις των ανθρώπων, αυτό το μυστήριο και θολό πολυδιάστατο zeitgeist, μπορεί να γεννήσει πράγματα αναπάντεχα. Σχεδόν ποιητικά.

Δεν είναι σαν ποίηση; Διαβασμένα στη σειρά, δεν μοιάζουν να παρακαλάν για μελοποίηση;

Μερικές φορές είναι σα στίχοι που απαντούν ο ένας στον άλλο. Διάβασε, ας πούμε, αυτό, σαν εσωτερικό διάλογο μιας μουρλής, σαν κάθε επόμενη να είναι απάντηση της προηγούμενης:

Ή εδώ: Που η κατάληξη υπογραμμίζει όλα τα προηγούμενα.

Ή εδώ: Επιθυμίες διαδοχικές. Μ’ αυτή τη σειρά.

Δεν έχω δίκιο; Ποίηση.