Νέες Οδηγίες #99 Ομπάμα, Μέρκελ, Χριστόφια, Πούτιν, Ελισάβετ, Σαμαρά.

Ομπάμα, Μέρκελ, Χριστόφια, Πούτιν, Ελισάβετ, Σαμαρά.





Δεν ήξερα το πόσο επηρεάζομαι τόσο φανερά





σε κάθε μου σκέψη,





σε κάθε μου κίνηση,





σε κάθε μου άρνηση,





σε κάθε μου απόφαση





από σας.





Σαμαρά, Μέρκελ, Ομπάμα, Ελισάβετ, Χριστόφια, Πούτιν.





Με όνειρα αριστερά στα μάγουλα να με τσιμπούν





ξύπναγα το πρωί νωρίτερα από το ξυπνητήρι,





και πλήρωνα το δρόμο μου ακριβά με χρήμα.





Γιατί αν ήξερα πως το φαί μου το φτηνό





κρύβει τεράστια έξοδα σε κάθε χωράφι που πατώ





και το πληρώνω από άλλες τρύπες που μου ανοίγουν στο
λογισμικό





θα έτρωγα τόνο γαλαζόπτερο με Ιρανικό χαβιάρι





και τρούφα μανιτάρι





και καφεδάκι Κόπι Λούβακ,





και στέκι από βοδινό ιαπωνέζικο Γουαγκίου





και θα γαρνίριζα τα πιάτα μου με μπόλικο Σαφράν





και θα ήξερα πως τούτα όλα η Κυβέρνησή μου





δεν τα επιχορηγά,





σε τους αγρότες και τις μεγαλοεταιρίες





με τεράστια πακέτα.





Μακάρι να ήξερα εξ αρχής ότι τα πληρώνει τριπλά σε τρίτους





για την καταστροφή που προκαλεί η παραγωγή τους





αφού δώσει τους φόρους μου,





μετά που από το ΔΝΤ θα δανειστεί





μετά που τα πακέτα της Ευρώπης θα χαλάσει σε μικροέξοδα,





μετά που θα αρχίσει ο μισθός κι οι εισπράξεις μου





το χρέος ετούτο να πληρώνει, όλο και πιο χοντρά,





συνάμα του πιάτου του φτηνού που μου προσφέρουν.





Ντίλι-ντίλι το καντήλι, είμαι εγώ το ποντικάκι τελικά,





μα θα’ναι το στομάχι μου γιομάτο με χρυσό μπαρούτι,





Ομπάμα, Χριστόφια, Σαμαρά, Μέρκελ, Ελισάβετ, Πούτιν.





 





Σαμαρά, Μέρκελ, Πούτιν, Ομπάμα,Ελισάβετ, Χριστόφια,



 





Ω, ξανθό μου μέλι εύχρηστο, απαλό,





το σύνορό μου δεν θα ήτανε εδώ,





και τα καλοκαίρια η καρδιά μου δεν θα εκρήγνυτο,





μαριναρισμένη σαν σουβλάκι προς βορά των πλουσίων κοράκων,





και των ημιπλουσίων ορνίων.





Ο φόβος μου θα ήταν ανθρώπινος, συνηθισμένος,





Θα κοίταζα τον Ευρασιάτη στα μάτια,





Ούτε από χαμηλά, ούτ’ αφ’ υψηλού.





Αλοίμονο,





δεν ήξερα πόσο ο χυμόκοσμός μου διαμορφώνεται





από τον κάθε οικουμενικό και ντόπιο ηγέτη,





και γίνομαι φλεγματικός και θυμωμένος





χολερικός και ισορροπιστής





αιματικός με σύγχυση περίσσια





και μελαγχολικός με εκείνη τη θλίψη τη γατίσια.





Γιατί, να ξέρετε, από ετούτη τη στιγμή





που άρχισε ετούτος ο ονομαστικός ρυθμός αλήθεια να με
συνεπαίρνει,





το μαύρο βαθιά με ενοχλεί,





το άσπρο με τσιτώνει,





το ξανθό με γαληνεύει





ωσότου κοκκινίσει και γίνει καυτερό και χάσω κάθε υπομονή





και οι κορώνες με κάνουν τον πόνο μου να λέω σε κάθε ευκαιρία.





Είναι, φαίνεται, εκείνο το μυστήριο μωβ σάββανο με το
βασιλικό το κράμα,







 

 

 

Μέρκελ, Χριστόφια, Πούτιν, Σαμαρά, Ελισάβετ, και Ομπάμα.





Μου άρεσε η καλαθόσφαιρα,





δεν μου άρεσε το σκι,





κι από σας έμαθα ότι ξέρω για ετούτη τη στρατόσφαιρα,





κάποιος θα φταίει από ‘σας και για το λιγοστό μου σκάκι.





Που αρνιέμαι τις στρατηγικές να μάθω των μάστερ και των μετρ,





και το Ναπολέοντα ξεχνάω εκ πεποιθήσεως





και τη Σικελική απαξιώ να αποδεχτώ ως άμυνα ατόφια,





Ελισάβετ, Πούτιν, Μέρκελ, Ομπάμα, Σαμαρά, Χριστόφια.







 

Μες τα βιβλία μου,





στα περιοδικά,





στα έπιπλά μου,





στο διαδίκτυο,





ότι αγγίζω, ότι διαβάζω, ότι υποθέτω





το εναποθέτω σε σας.





Σεβαστείτε το σαν να ήμουνα εγώ η καθημερινότητά σας





και σαν να ήμουν το παιδί σας το ευαίσθητο,





που άσκοπα ψάχνει το Σαμαριτιανό Όραμα.







 

Μέρκελ, Χριστόφια, Πούτιν, Ελισάβετ, Σαμαρά, Ομπάμα.





Με Χρίζετε Πυρίτιδα Ελληνική Σαν Οδυσσέα,





για να πεθάνω,





για να μην μιλάω,





μα θα ζήσω,





κι αυτή την κρίση θα περάσω αναίμακτα,





με τον κάθε μου πολύτιμο χυμό.



 





Μέρκελ, Χριστόφια, Πούτιν, Ελισάβετ, Ομπάμα, Σαμαρά.





Με Χρωματίζετε Παντού Επικίνδυνες Ουτοπίες Σαδιστικές,





για να ξεχνάω.





Για να σας πιστεύω.





Μα θα θυμάμαι.





Και τον τρίτο ετούτο Παγκόσμιο Πόλεμο θα τερματίσω





με έξι λέξεις





μια ευχή





και την ευχή σας.