آیا آدمیزاد آنطور که خودش فکر می‌کند در راس هرم قرار دارد؟

آیا ما انسان‌ها آنطور که فکر می‌کنیم در راس قله و هرم غذایی یا بقولی اشراف مخلوقاتیم؟ ما مخلوقات ظریف ساخته شده از هزاران هزار رگ و پی و گوشت و پوست نازکی که در برابر سرما و گرما آسیب‌پذیر است و برخلاف حیوانات، به هزاران هزار وسیله مصنوعی و طبیعی برای حیاتمان احتیاج داریم؟که باید در ساختمان‌های مجهز و محیط‌های راحت و آسوده زندگی کنیم، در غیر اینصورت یا بیمار می‌شویم و یا آسیب خواهیم دید؟ اصلا ما انسان‌ها، امکان به افسار کشیدن طبیعت سرکش اطرافمان را داریم؟
شاید خیلی از ما اینطور فکر نمی‌کنیم اما حداقل سکنه گرین‌لوپ اینطور فکر می‌کردند پس بار و بندیلشان را جمع کردند و رفتند وسط جنگل‌های بارانی دورافتاده و در شهرک بسیار مدرنشان، سکنی گزیدند... بنظر من کار اشتباهی کردند آخر ما آدمیزادهای بقولی سوسول را چه به زندگی در طبیعت وحشی و مگر ما می‌دانیم اگر آب و برقمان قطع شود چطور باید زنده بمانیم؟آنهم ما آدمهایی که بشدت به زندگی شهری خو گرفته‌ایم؟
اما خوب، آنها اینطور فکر نمی‌کردند، گرین‌لوپیها اطمینان داشتند که از پس طبیعت برمی آیند و زندگی خوشی هم انتظارشان را می‌کشد... خوب، تا یک مدت هم اینطور بود اما بعدش طبیعت رخ واقعی خودش را نشان دادند و آدم‌های قصه ما با چیزی مواجه شدند که اصلا فکرش را نمی‌کردند... با صاحب اصلی راس هرم بقا!
وافرگشت، یکی از برجسته‌ترین کارهای مکس بروکس که افتخار ترجمه‌اش را داشتم بالاخره چاپ و راهی بازار شد... سروکله زدن آدمیزاد با طبیعت و روبرو شدن با افسانه و هراس کودکی، این کتاب را به چیزی هیجان‌آنگیز، ترسناک و حتی جستجویی درونی در خود تبدیل کرده که امیدوارم از خواندنش لذت ببرید!
1 like ·   •  0 comments  •  flag
Share on Twitter
Published on November 19, 2025 08:24 Tags: وافرگشت
No comments have been added yet.