Ο δράκος της Λιουμπλιάνα (Σλοβενία) και ο μύθος που τον συνδέει με τον Ιάσονα
Η "Γέφυρα των Δράκων" (στα σλοβένικα: Zmajskimost) είναι ένα από τα πιο εμβληματικά αξιοθέατα της Λιουμπλιάνα,πρωτεύουσας της Σλοβενίας. Βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της πόλης και είναιγνωστή για τα τέσσερα μεγάλα αγάλματα δράκων που τη διακοσμούν — δύο σε κάθεπλευρά της γέφυρας.
Η γέφυρα κατασκευάστηκε το1900–1901 και ήταν μία από τις πρώτες γέφυρες στην Ευρώπη που φτιάχτηκε από οπλισμένοσκυρόδεμα. Ο σχεδιασμός της είναι σε στυλ αρ νουβό (Art Nouveau).
Οι δράκοι είναι το σύμβολο της Λιουμπλιάνα και συνδέονται μετον θρύλο του Ιάσονα και των Αργοναυτών, οι οποίοι λέγεται πως πέρασαν από τηνπεριοχή και σκότωσαν έναν δράκο.
Ο μύθος του Ιάσονα και του δράκου συνδυάζει την ελληνικήμυθολογία με τη σλοβένικη παράδοση.
Σύμφωνα με τον τοπικό σλοβένικο μύθο που εμπνέεται από τηνελληνική αφήγηση, ο δράκος ζούσε σε ένα έλος ή βάλτο κοντά στη σημερινήΛιουμπλιάνα — περιοχή που όντως ήταν γεμάτη νερά και βάλτους στην αρχαιότητακαι τρομοκρατούσε την περιοχή. Επιτιθόταν σε ανθρώπους και ζώα, εμπόδιζε τοπέρασμα των ταξιδιωτών ή το εμπόριο και γενικά συμβόλιζε το χάος και τον κίνδυνοπου υπήρχε στην περιοχή.
Σύμφωνα με τον ελληνικό μύθο, ο Ιάσονας ήταν ο ηγέτης των Αργοναυτών,μιας ομάδας ηρώων που ταξίδεψε με το πλοίο Αργώ για να φέρει πίσω το ΧρυσόμαλλοΔέρας από την Κολχίδα (σημερινή Γεωργία).
Καθώς επέστρεφαν από την αποστολή τους, ακολουθούσαν μιαπορεία μέσα από τον ποταμό Δούναβη, συνέχισαν στον Σάβο (Sava), και τελικάμπήκαν στον ποταμό Λιουμπλιανίτσα (Ljubljanica), που περνά από τη Λιουμπλιάνα.
Καθώς οι Αργοναύτες περνούσαν από εκεί παγιδεύτηκαν στονβάλτο και ο δράκος τους επιτέθηκε. Ο Ιάσονας, ως ήρωας με καθήκον ναπροστατεύσει την ομάδα, ανέλαβε να τον σκοτώσει. Ήταν μια πράξη επιβίωσης, αλλάκαι ένα καθαρτήριο συμβάν: ο ήρωας που σκοτώνει το τέρας για να"καθαρίσει" έναν άγριο τόπο και να συνεχίσει το ταξίδι του.
Δεν υπάρχει λεπτομερής περιγραφή (όπως στο μύθο με τον δράκοπου φυλούσε το Χρυσόμαλλο Δέρας), αλλά με βάση το αρχέτυπο ο Ιάσονας πιθανόνχρησιμοποίησε το δόρυ ή το ξίφος του. Ίσως τον παρέσυρε σε παγίδα ή τοντραυμάτισε από απόσταση (υπάρχουν εκδοχές με ρίψεις λόγχης). Η μάχη θεωρείται σκληρήκαι ηρωική, και κατέληξε στον θάνατο του τέρατος.
Ορισμένοι ερευνητές λένε πως το όλο σκηνικό μοιάζει με τον Ηρακλήκαι τη Λερναία Ύδρα ή με τον Άγιο Γεώργιο και τον δράκο, δηλαδή με μοτίβα πουπερνάνε από πολιτισμό σε πολιτισμό.
Αυτός ο δράκος έγινε το σύμβολο της πόλης, και γι’ αυτόυπάρχει στη σημαία και το οικόσημο της Λιουμπλιάνα, καθώς και στη Γέφυρα τωνΔράκων.
Οι κάτοικοι της Λιουμπλιάνα λένε πως οι δράκοι κουνάνε τηνουρά τους όταν περνάει από πάνω μια παρθένα (παλιός αστικός μύθος).
Ο Δράκος της Λιουμπλιάνα σήμερα θεωρείται προστάτης τηςπόλης. Συμβολίζει δύναμη, θάρρος και μεγαλείο και παρουσιάζεται σε αγάλματα,αναμνηστικά και τουριστικούς οδηγούς.
