Opstand

Deed het huishouden vandaag, waarvan het door elkaar stampen van aardappelen en zuurkool het slotstuk vormde.

Kreeg de slappe lach naar aanleiding van de passage uit een brief van Remco Campert aan Henk Marsman, uit 2008, waarin Campert vertelt dat hij eindelijk, na lang zoeken, lint voor zijn typemachine (!) gevonden heeft: ‘het is helaas rood. Zo is er altijd wat.’

‘Trumps overwinning is geen triomf van het conservatisme, maar precies het tegenovergestelde: een opstand van de cultureel achtergestelden die zich politiek gesterkt voelen door een zelfverklaarde buitenstaander die radicale verandering belooft.‘ – Ian Buruma

Liet de hele middag een hongergevoel toe, maar at bij het achtuurjournaal toch dat stuk marsepein op.

Opstand der subalternen.