Imbeciliteit

Repareerde raamkozijnen aan de buitenkant en heette, eindelijk, de binnenschilder welkom.

Hoorde iemand de werkelijkheid raadselachtig noemen en dacht: mwah, maak het jezelf toch niet zo moeilijk, joh.

Het stond er echt: wethouder Nathalie Kramers (GroenLinks) uit Leeuwarden ‘ziet een toename van intensieve [jeugd]zorgtrajecten, die soms meer dan 1 miljoen euro per jaar per jongere kunnen kosten.’ Voor de zorg die mijn demente moeder ontvangt, 24 uur per dag, zeven dagen in de week, wordt dit jaar, exclusief kost en inwoning, € 63.000 betaald. Nogal een verschil. Zou de wethouder zich soms een nulletje hebben vergist?

Maakte een ommetje bij een gevoelstemperatuur van 1 à 2 °C, wat de emoties ietsje kalmeerde, die wederom waren opgelaaid na het lezen van de krant: mijn hemel! wat een kwak imbeciliteit!

In dit kabinet, Nederland, de wereld. Een klerezooi, die uiteraard ook kansen biedt: het hoeft niet zo te zijn, het kan, jawel, zekers, echt, ook anders.

Brantgum