Βιβλιοκριτική: Dray Prescot: από Manhounds of Antares έως Masks of Scorpio, του Alan Burt Akers

Πριν από αρκετά χρόνια – συγκεκριμένα, το 2015 – είχα γράψει μια βιβλιοκριτική για τα πρώτα πέντε βιβλία αυτής της απέραντης σειράς.
Αυτά τα πρώτα πέντε βιβλία είναι και τα πιο αδύναμα. Δεν θα επαναλάβω πράγματα που έχω ήδη αναφέρει στην προηγούμενη κριτική, αλλά είναι, σε γενικές γραμμές, αρκετά συνηθισμένες περιπέτειες τύπου sword & planet ανάμεικτο με ηρωική φαντασία, και έχουν πάρα πολλά κλισέ στοιχεία. Για παράδειγμα, ο ήρωας συνέχεια αιχμαλωτίζεται και υποδουλώνεται, αλλά ξεφεύγει και κάνει επανάσταση. Συνέχεια υπάρχει κάποια γυναίκα που προσπαθεί να τον κολάσει, αλλά εκείνος πάντα μένει πιστός στην Πριγκίπισσά του, την οποία σχεδόν ποτέ δεν συναντά. Επίσης, ο ήρωας είναι σχετικά πανίσχυρος: δεν υπάρχει και τίποτα που να μπορεί να του αντισταθεί – εκτός από όταν, από κάποια εξωφρενική συγκυρία, έχει αιχμαλωτιστεί και είναι αλυσοδεμένος.
Γιατί, λοιπόν, να συνεχίσω να διαβάζω αυτή τη σειρά; Γιατί, πέρα από τα κλισέ πράγματα, εκείνα τα πρώτα πέντε βιβλία φαινόταν να κρύβουν μια υπόσχεση ότι κάτι το καταπληκτικό θα ακολουθήσει, ότι είναι κάτι περισσότερο από αυτό που δείχνουν.
Και δεν είχα άδικο, γι’αυτό κιόλας ακόμα διαβάζω τη σειρά με τον Dray Prescot.

[Συνέχισε να διαβάζεις] ➤ https://www.fantastikosorizontas.gr/k...