Γυναίκες για την Ειρήνη, μια υπόθεση πολύ παλιά!
Το1921 είχε επεκταθεί σε 21 χώρες. Η οργάνωσητο 2005 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ειρήνηςγια τη διαρκή και αποφασιστική δράσητης για την Ειρήνη και τα δικαιώματατων γυναικών.
Πορεία της οργάνωσης ενάντια στον πόλεμο του Βιετνάμ ( 1698) Κάποιααπό τα ζητήματα με τα οποία καταπιάνεταισήμερα είναι ο Πόλεμοςστη Γάζα, ο εμφύλιος στο Σουδάν, οπαγκόσμιος αφοπλισμός, τα ανθρώπιναδικαιώματα, η κλιματική αλλαγή και οισυνέπειες της.Σεκάθε πρωτοβουλία της, προτάσσει τη δεινήθέση της γυναίκας σε κάθε στρατιωτικήσύγκρουση στον πλανήτη μας.
Είναιγνωστό ότι μεγάλο μέρος των θυμάτωνκάθε σύγκρουσης είναι γυναίκες, οιοποίες μην έχοντας ούτε την εξουσία,ούτε ανάλογη πολιτική δύναμη, υποβιβάζονταιστον άμαχο πληθυσμό, ο οποίος απλώςπλήττεται αδιάκριτα πλέον. Υπομένουντον χαμό ή την αναπηρία των συζύγωντους, των παιδιών τους αλλά και τονστρατεύσιμων (παιδιά τους κι αυτοί),πολλές φορές αδυνατώντας να ξανασηκώσουνκεφάλι στην κοινωνία τους. Διαχρονικάμάχονται για την Ειρήνη,από την ίδρυση της οργάνωσης ως τασήμερα, με παραρτήματα σε πολλές περιοχέςτου κόσμου, όχι μόνο της Δύσης αλλά καιτων εμπόλεμων περιοχών, όπως στηνΠαλαιστίνη.
Όποιοςθέλεις να δει περισσότερα για τηνοργάνωση, μπορεί να επισκεφτεί τηνιστοσελίδα της οργάνωσης εδώ
Τοερώτημα που τίθεται, είναι αν οι γυναίκεςέχουν κάποιον παραπάνω λόγο, να μάχονταιγια την Ειρήνη, πέρα απ΄ ότι είναι μάνεςκαι σύζυγοι; Καιη απάντηση είναι σίγουρα ναι, για τουςπαρακάτω λόγους:
1ονΟυσιαστικά είναι απών από τα πολιτικάκαι στρατιωτικά κέντρα αποφάσεων, δενσυμμετέχουν ούτε καν στις ειρηνευτικέςδιαδικασίες, τα αόρατα νήματα κάθεπολέμου τα κινούν άντρες.
2ονΣεμια εμπόλεμη περιοχή γίνονται θύματακάθε είδους βίας. Κακοποιήσεις, εν ψυχρώδολοφονιών, βιασμών που πολλές φορέςείναι εσκεμμένοι, απόρροια μιαςπατριαρχικής λογικής που θέλει ναεπιδείξει υπεροχή έναντι του αντιπάλου.Τα παραπάνω αποτελούν εγκλήματα πολέμου,μόνο όταν γίνονται μαζικά και συστηματικά,έτσι ουσιαστικά οι θύτες μένουν σχεδόνπάντα ατιμώρητοι.
Η διεκδίκηση της Ειρήνης από τις γυναίκες είναι μια παλιά ιστορία, την οποία ανέδειξαν οι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι.
Η επέμβαση των Σαβίνων γυναικών -J.L. David (1748-1799) Μουσείο Λούβρου ΟιΡωμαίοι με τον μύθο τηςαρπαγής των Σαβίνων γυναικών,ο οποίος ανάγεται στην πρώιμη Ρωμαϊκήιστορία (753 π.Χ.). Σύμφωνα με αυτόν, οβασιλιάς Ρωμύλος αποφάσισε να ενισχύσειτον αναλογικά μικρότερο πληθυσμό τωνγυναικών της Ρώμης, εφαρμόζοντας έναδόλιο σχέδιο. Διοργάνωσε μεγάλη γιορτήγια τον Ποσειδώνα και κάλεσε τουςκατοίκους των γειτονικών πόλεων, νασυμμετάσχουν. Όλοι αποδέχτηκαν τηνπρόσκληση, μεταξύ αυτών και οι Σαβίνοι,οι οποίοι έφεραν και τις οικογένειεςτους μαζί. Με το που ξεκίνησαν οιεορτασμοί, οι νεαροί άγαμοι Ρωμαίοι,όρμησαν εκεί που κάθονταν οι νεοφερμένεςκόρες και τις άρπαξαν, μεταφέροντάς τεςστα σπίτια τους για να τις κάνουν συζύγουςτους. Οι Σαβίνοι έφυγαν ντροπιασμένοι,μετά από λίγα χρόνια μάζεψαν στρατό καιμε επικεφαλής τους αδικημένους πατέρες,ξεκίνησαν εναντίον της Ρώμης. Εκεί τουςπερίμεναν οι Ρωμαίοι. Οι δύο στρατοίπαρατάχθηκαν ο ένας απέναντι στον άλλοαλλά τη στιγμή, που ο ένας ορμούσε πάνωστον άλλο, χύθηκαν ανάμεσα τους οιΣαβίνες γυναίκες, ζητώντάς τους νασταματήσουν διότι, όπως και να γινόταν,θα χυνόταν συγγενικό τους αίμα. Ή τωνπατεράδων τους ή των αντρών τους ή τωνπαιδιών τους. Η αποφασιστικότητά τουςσυγκίνησε και τις δύο πλευρές και έτσιαποφεύχθηκε η αιματοχυσία.
Λυσιστράτη (1980) Εθνικό ΘέατροΟιαρχαίοι Έλληνες, διαμέσου της πασίγνωστηςκωμωδίας που έγραψε ο Αριστοφάνης το411 π.Χ., τη Λυσιστράτη. Είναι ένα από ταπαλιότερα αντιπολεμικά έργα κι αυτότου προσδίδει ιδιαίτερη αξία. Η υπόθεσηέχει ως εξής: Βρισκόμαστε στα χρόνιατου Πελοποννησιακού Πολέμου και οιγυναίκες των Αθηναίων πολεμιστών, έχουναπαυδήσει από τον συνεχή πόλεμο τωναντρών τους και τη δυστυχία που επιφέρειαυτός σε όλη την κοινωνία. Τότε μια ομάδαγυναικών με πρωτεργάτρια την Λυσιστράτηαποφασίζει να κηρύξει αποχή από τασυζυγικά τους καθήκοντα, η οποία θασταματούσε μόνο, εάν κατέθεταν τα όπλακαι έφερναν την ειρήνη στον τόπο τους.Παράλληλα οι γυναίκες καταλαμβάνουνκαι την Ακρόπολη, όπου βρισκόταν τοθησαυροφυλάκιο των Αθηναίων. Διότι όπωςείναι γνωστό, δίχως χρήματα, πόλεμοςδεν γίνεται. Πολύ γρήγορα στο κίνημααυτό προσχωρούν και οι Σπαρτιάτισσεςκι έτσι αναγκάζονται οι ηγέτες των δύοπόλεων να αναζητήσουν την ειρήνη,κάνοντας αμοιβαίες υποχωρήσεις. Όταναυτή επιτυγχάνεται το έργο κλείνει μεένα συμπόσιο που προσφέρουν οι γυναίκεςστους άντρες τους, με χορό και τραγούδια.
Μην μας παραξενεύει λοιπόν η εικόνα των σημερινών αντιπολεμικών εκδηλώσεων, όταν διαπιστώνουμε ότι οι γυναίκες όχι μόνο πρωτοστατούν σε αυτές αλλά πολλές φορές και πλειοψηφούν. Υπάρχει Λόγος!
Αντιπολεμική διαδήλωση στην Ουκρανία.
Κοινή εκδήλωση - πορεία Ειρήνης, Ισραηλιτισσών και Παλαιστινίωνστη Νεκρά Θάλασσα. 8-10-2017
Αντιπολεμική διαδήλωση στο Ισραήλ.
