08.12.2023

Niet wat maar dát ik schrijf, teken. Dat er iets en niet niets. Wat een kernachtige poëtica is.

Veel gedaan de afgelopen dagen, echt.

‘In het begin waren we gewoon, en daarna kwam de taal,’ antwoordde een dichter op een vraag naar ‘het idee van een zondeval, van een moment waarop de mens met de rest van de wereld heeft gebroken.’

Gewoon?

Als Jurriaan Benschop in De berg van Cézanne beweert dat Rothko je met zijn schilderijen brengt ‘bij datgene wat aan vorm voorafgaat. En daarmee bij iets dat niet echt voorstelbaar of denkbaar is. Het grote niets, kun je zeggen’, dan geloof ik daar geen woord van, blijf ik in elk geval achter. Wie naar Rothko’s werk kijkt ervaart wat vorm en kleur in essentie zijn of kunnen zijn. Daar schuilt de grote aantrekkingskracht in. Dat is niet niets. Maar die essentie laat zich niet of nauwelijks in woorden vatten.

Zonder titel, digitale tekening, 2023