Τρομαχτική Φαντασία

Διαχωρίζεται ο τρόμος από τη φαντασία;

Συνήθως, όταν μιλάμε για λογοτεχνία τρόμου, πρόκειται για εκείνο το είδος που περιλαμβάνει φανταστικά στοιχεία με τρόπο τρομαχτικό (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό). Μιλάμε για ιστορίες όπως είναι ο Δράκουλας του Στόκερ, ή τα βιβλία του Clive Barker ή πολλά από τα βιβλία του Stephen King. Δεν είναι απλώς ιστορίες όπου κάτι το άσχημο, φριχτό, ή απαίσιο συμβαίνει (όπως δολοφονίες και τα λοιπά)· είναι ιστορίες όπου το άσχημο, φριχτό, ή απαίσιο συνυπάρχει με έντονα τα φανταστικά, μαγικά, ή υπερφυσικά στοιχεία.
Η φανταστική λογοτεχνία (φυσικά) περιλαμβάνει επίσης φανταστικά, μαγικά, ή υπερφυσικά στοιχεία. Κι εκεί συναντάμε τέρατα και δαίμονες και μάγους, και ό,τι άλλο μπορείς να διανοηθείς. Δεν θεωρείται, όμως, «τρόμος». Ο τρόμος υποτίθεται πως είναι «άλλο είδος». Ποια είναι η διαφορά τους; έχω πολλές φορές αναρωτηθεί. Τι νόημα έχει να τα θεωρείς δύο ξεχωριστά είδη;
Η μόνη διαφορά που μπορώ εγώ να προσδιορίσει είναι στο ύφος, και στο τι γενικά συμβαίνει μέσα σ’αυτές τις ιστορίες. Στη φανταστική λογοτεχνία, παρότι βλέπουμε τέρατα και μαγικά πράγματα, αυτά συνήθως δεν παρουσιάζονται με τόσο τρομαχτικό τρόπο όπως στη λογοτεχνία τρόμου– Εδώ, όμως, πρέπει να σταματήσεις λίγο και να αναρωτηθείς τι θα πει «τρομαχτικός τρόπος». Γνωρίζω ανθρώπους που θεωρούν ακόμα και τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών «τρομαχτικό» (και δεν μπορούσαν καν να δουν τις ταινίες)!
Το τρομαχτικό, επομένως, είναι και σχετικά υποκειμενικό σε πολλές περιπτώσεις. Ο άλλος βλέπει τα ορκ του Τόλκιν και τα θεωρεί «τρομαχτικά». Άλλος πάλι δεν τα θεωρεί τρομαχτικά· είναι απλώς κάτι τέρατα που σκοτώνουν οι ήρωες, ή τα αποφεύγουν με έξυπνους τρόπους.
[Συνέχισε να διαβάζεις] => https://fantastikosorizontas.gr/kosta...