15.10.2023
Droomde dat ik ergens in Engeland was en me met het openbaar vervoer naar verschillende plekken diende te begeven. Maar dit speelde zich af in een tijd die nog komen moet en ik begreep niks van de laatste digitale snufjes die me wegwijs moesten maken in het vervoerssysteem. Terwijl het klamme zweet me uitbrak werd me te verstaan gegeven dat een slechte voorbereiding niets voor mij is. <> Over de poëzie van Nobelprijswinnaar Louise Glück die eergisteren overleed schreef ik enkele jaren geleden: ‘Hoewel boeketreekstaal niet wordt geschuwd, weet Glück toch dikwijls te ontsnappen aan het sentimentele en banale.’ Uit Poems 1962-2012 vertaalde ik drie gedichten van haar, waaronder:
TELESCOOPEr is een moment nadat je je oog hebt afgewendwaarin je vergeet waar je bentomdat je, ogenschijnlijk,ergens anders was, in de stilte van de nachthemel.Je bent niet meer hier op de wereld.Je bent op een andere plek,een plek waar het menselijk leven geen betekenis heeft.Je bent geen voortbrengsel in een lichaam.Je bestaat zoals de sterren bestaan,deelt in hun stilte, hun onmetelijkheid.Dan ben je weer terug op aarde,'s nachts, op een kille heuvel,en haalt de telescoop uit elkaar.Achteraf realiseer je jedat niet het beeld vals ismaar de samenhang vals is.Je ziet weer hoe ver wegelk ding is van elk ander ding. *Begonnen in Het moet pijnlijk blijven. De mooiste schrijversinterviews (2011), dat ik tweedehands aanschafte. Kader Abdolah: ‘Wat Wilders en Verdonk zeggen: allemaal prima en interessant, maar zij kunnen de geschiedenis niet bepalen. Over honderd jaar hebben immigranten met een islamitische achtergrond belangrijke posities, in de politiek, de wetenschap, het bedrijfsleven, de cultuur. Dan zijn het Nederlanders, net als jij.’ <> De dagtemperatuur in huis is inmiddels gedaald tot winterniveau: 18 °C. Mijn handen moeten er nog wel aan wennen. <> Onder telkens wisselende luchten gewandeld door de Houtwiel.
