De moeder van Wim Kan over Gerard Reve’s De avonden: ‘Wat een áárdig boek, ja ja, zo denken je kinderen over je.’
Aanhanger van een lading bouwafval voorzien, die morgen naar de stort zal worden gebracht. Ik verbouw, dus rijd ik tot vervelens toe naar de stortplaats.
Kunstenaars ontwikkelen zich schoksgewijs, met horten en stoten, en je weet nooit wanneer een volgende ontwikkeling zich aandient: ineens is zij er, althans dat is mijn ervaring.
Vandaag verraste ik mezelf met een penvoering die losser, speelser was dan ooit tevoren en me een magisch gevoel gaf, alsof ik over het scherm danste.
Is het empirische dagboek een pleonasme?
Published on October 20, 2022 08:56