#37 TIME TRAVEL, TIME LINES AND THE IMPORTANCE TO FORGIVE.
A few weeks ago, I was interviewed by a Dutch organization called Café Weltschmertz. It’s a multimedia platform for interviews and discussions between (citizen) journalists, scientists, politicians, influencers, among others. One of those people is ex-lawyer Frank Staderman who regularly comments on the constitutional situation of the Coyona measures. He’s been a big fan of mine when I was still reporting from Mexico.
I was interviewed by Peter den Haring for a section of the program called ‘Between Heaven and Earth’. We talked about a great variety of subjects; God and Jesus, highly advanced extra-terrestrial civilizations (Draco Reptilian), the Illuminati, Cabal, satanism and child blood sacrifice, we talked about Destiny, soulmates and childhood trauma, healing and the importance of forgiveness. The short 45 minutes were packed with so many different subjects, my own head was spinning.
So, the next day the interviewer wrote me that I had thrown in some bombshell news that had made his head spin. What was that? Not only that JFK jr is still alive, but… Princess Diana staged her own death as well, and is married to Donald J Trump and they have a son named Barron. (Just compare photos of a young Diana and Barron; I got goose bumps).
Lady Diana Spencer (1961-1997), the future Princess of Wales during a summer holiday in 1971 in Itchenor, West Sussex in Britain. (Photo by Hulton Archive/Getty Images)
I thought the statement that I had worked as a high-class escort some 20 years ago would do the trick, but no… Don stole the spotlight. I didn’t even mention the fact that Trump is a time traveler. So… time to shed some light on time travel techniques.
I wrote about time traveling techniques back in 2019 with the following articles:
WHAT IS THE CURIOUS CONNECTION BETWEEN PROFESSOR JOHN TRUMP, NIXON AND PRESIDENT TRUMP?
WHAT DOES TESLA’S TIME TRAVEL MACHINE HAVE TO DO WITH JFK JR, PROFESSOR JOHN TRUMP & THE POTUS?
You know that besides the regular daily list of podcasts I also mention a few videos that caught my attention and these all have to do with time travel techniques. The first 2 videos come originally from the channel of Nicholas Veniamin, an excellent and well-connected interviewer. There’s Jetson White’s channel with THE TRUMP TIME TRAVEL MIRACLE. I watched many more short videos on his channel and it’s all fascinating material to study. And there’s Ismael Perez’s video the COSMIC ORIGIN. More fascinating material to dive in. The last 2 short videos from Michael Salla’s YouTube channel also offer new insights on time travel
THE TRUMP TIME TRAVEL MIRACLE.
ISMAEL PEREZ COSMIC ORIGIN
MANIPULATING HUMANITY THROUGH TIME TRAVEL https://www.youtube.com/watch?v=XKZFuL9QW-M&t=2s
DID THE US USE TIME TRAVEL TO WIN WWII?
You have some homework to do, but what it all comes down to is that Time Displacement patents already exist with the use of Particle Acceleration techniques. Not only does time travel exist, but alternate timelines exist where several versions of yourself can exist and interact simultaneously. Did we (the Starseeds) come from the future to help humanity awaken to their true heritage? That when our true potential is activated, we will become like Superheroes. We will become walking medical beds, as Gene Decode has stated in his interview with Julie B. As Jesus said: You will do the same works as I have done and even greater things.
INTERVIEW GENE DECODE & JULIE B. https://beforeitsnews.com/alternative/2022/05/gene-decode-discloses-huge-updates-and-intel-video-3773318.html
29:30 min. Start of Gene’s interview (skip the singing!)
1.51 hrs. Talk about Forgiveness
2.14 hrs. End of Gene’s interview
Gene even stated that there are 7 different versions of Trump. Keep an open mind, that’s all I’m going to say. But the most important message he gave us is that in order to prepare ourselves for the coming transition, the ascension process, the event, the rapture, we need to forgive. This is what Gene’s message was:
“Sleep in the arms of Christ. Everyday. Put on the full armor of God, your protection. Be kind, respectful, considerate and don’t judge: that’s only for God. Revenge is God’s job. In judging you don’t receive the gift of Christ. Only through forgiving others, you are forgiven by God. You are forgiven AS you forgive others. With this you break the chain of generational abuse. Forgiving is healing.”
The importance of forgiveness was a significant theme during my interview with Café Weltschmertz’s Peter den Haring. Especially in hindsight that after an absence of 20 years my father and I are communicating again and we even celebrated Father’s Day for the 1sttime in 40 years. That’s why I decided to read you the epilogue at the end of my 3rd book, The Queen’s Destiny. While I was waiting for my father at the hospital for his eye exam, I whispered the chapter out loud to clock the minutes it would take to read it to you. This is what the stopwatch read: 14:44.44. I thought that was a clear sign you need to hear this message.
EPILOGUE THE QUEEN’S DESTINY
Once upon a time there was a young soul. Of course time doesn’t exist in heaven, but for the sake of this epilogue, let’s assume there is. So again, once upon a time there was a young soul frolicking between galaxies. The young soul was deliberating the many lives it had lived and envisioning which one to choose next. This young soul always had been an eager student and had chosen its life’s wisely in order to learn and advance in its brilliance. But this time was different. The young soul needed some advice and wanted to have a little chat with God. And as things go in heaven, when the young soul entered the next galaxy, God appeared in its entire splendor.
“God!” the young soul exclaimed happily. “There you are! Just the One I wanted to talk to.”
“What a coincidence, isn’t it?” God said with a hint of mockery.
“God, I don’t know how you do it,” the young soul added with a slight ironic tone.
God winked. “It’s one of the perks that comes with the job. But seriously, my young one, what is it that you wanted to share with me.”
“Well, I’ve lived many beautiful and interesting lives on different planets and galaxies. And I have to admit that one of my favorite ones is planet Earth.”
“Why is that my young one?” God asked.
“God, you created that pearl. You need to ask why? Look for yourself. She’s so beautiful, so rich, so diverse, and so…perfect!”
“Any other reason beside her beauty, my young one?”
The young soul smiled. “Yes. It’s something I haven’t found on any other planet. It only comes with the territory of the Earth. Maybe it’s because of the 3D thing, the physical density, I don’t know, but it’s magical.”
“Please, do elaborate,” God requested.
“Sex!” the young soul proudly answered, jumping the opportunity to shock God.
God stared calmly at the young soul. “I’m glad you feel that way. The third dimension is not the easiest of densities to be in, so I thought I give my children something in return. The ecstatic emotions created by sensual love making are very close to the feeling of being in heaven, close to God, so to speak.”
“Oh God, you outdid yourself.”
God looked intently at the young soul. “Are you making fun of me?”
“God, I wouldn’t dare. Honestly, I think it’s wonderful, when two people love each other and they can express that love so beautifully. It’s Divine!”
“Very much so. It saddens me to see that many people have turned something so beautiful into something so ugly. It’s a gift. Not a curse. And not a weapon of power. These bloody lies in the name of God. It saddens me.”
“But you’re God. How can you be sad?” the young soul asked.
“Ah, that’s right. Thank you for reminding me. It’s an experience, an expression of life. That’s all. Anyway, tell me more about planet Earth.”
The young soul paused for a moment. “No seriously, I feel a calling.”
God smiled. “You do?”
“Mother Earth is calling me. She and all those little souls need a lot of light. If I can bring only a tiny little bit more light, then I need to go. I mean every little bit of light makes a difference, that’s what you taught me a long time ago.”
“Ah, my young one, you’ve always been such a keen student.”
“But there’s one thing I don’t understand God.”
“Ask.”
“And thou shalt receive.”
“Indeed.”
“Let me ask you this God, why can’t we remember who we are when we are born? Wouldn’t that make things a lot easier?”
God smiled. “But that would spoil all the fun. That’s like doing a math test while knowing all the answers.”
“You call that fun? All these people who got such a bad case of amnesia, that they become real assholes. There are some evil motherfuckers walking around on that planet.”
“It’s an experience. It’s part of the deal. You can’t have one without the other in a three-dimensional world of duality.”
“Well, you’re God. I’m sure you knew what you were doing.”
“Not really.”
The young soul looked incredulous at God. “What?”
“It was an experiment.”
“This a joke right?”
“No, this is no cosmic joke. I have a great sense of humor, but I don’t do jokes. It was an experiment to see what would happen if each individual soul had an individual choice to choose between good and bad. What would happen if you wouldn’t feel the collective consciousness of Oneness and each soul had to make up his own mind and follow his own heart?”
“What happened?” the young soul asked a little nervously.
“We don’t know yet, at least not in detail. We’ve passed the critical point – and it was a close call, but we still need a lot of light to make sure the transition into the Golden Age is a smooth one.”
The young soul beamed. “I’m your soul! I might be young and not so experienced, but you know I want to be of service. God, I love Mother Earth so much. I want to do this for her. And for all the little souls out there. I’ll make sure my light will shine so bright, as bright as I possibly can. Please God; give me an opportunity to shine. But make it a challenge, so I’ll shine even brighter.”
God laughed at the young soul. “You never liked it the easy way, did you?”
“God never gives more than you can handle.”
“Have you’ve been to Bible studies?”
The young soul rolled its eyes. “For God’s sake.”
God snickered. “Just asking.”
“God, you know that patience never has been a virtue of mine. I want to learn. I want to move on, and shine, and be as close to you as possible.”
“I’m always close to you. There’s a piece of me inside your heart. You know that. You are a little bit of God as well.”
“Yes, you’ve told me that before, but you know what I mean. Give me a mission. A good one.”
God smiled at the young soul. “How about forgiveness? That’s a tough one. That will allow you to shine. How about if I send you a tormentor to forgive?”
“Sounds like a plan to me.” Suddenly the young soul looked troubled. “How bad of a tormentor will you send me?”
“Remember, I never give you more than you can handle. You might be young, but you’re determined. You’ll make it. It’s going to be a tough ride, but that’s exactly how you like it.”
The young soul grimaced. “You’re so kind.”
“No, it’s somebody else I’m worried about,” God said.
Suddenly a bright light appeared out of nowhere and a magnificent angel manifested itself in front of the young soul. This was no ordinary angel. This was a real shiner. And very good-looking.
“I’ve heard your call, young soul,” the shining angel started with a warm voice. “How can I be of service?”
The young soul looked in disbelief at this magnificent illuminated being, not able to imagine that such a bright light could become a dark tormentor.
“This divine creature is very good at it,” God explained. “It’s this angel’s specialty, so to speak.”
The young soul looked in awe at the bright shining angel. “I feel honored that you would do that for me, become my tormentor.”
“It’s a labor of love,” the bright angel answered, “but you must promise me one thing, and this is very important.”
“Anything, tell me! Whatever it takes,” the young soul cried out desperately.
“We must remember who we are. It will be very difficult, and very challenging. But you must promise me you won’t forget who you are. And if I do, you will be there to help me remember. Will you promise that?” the bright angel asked earnestly.
“I promise,” said the young soul solemnly.
The bright shining angel winked. “See you down there!” Then he disappeared with a brilliant flash.
The young soul was speechless, but soon God broke the silence. “This is between you and me, but the shiny one will need your help.”
“What do you mean?”
“This angel is so good at his job, that he sometimes can’t remember who he really is,” God explained. “We’ve been through this before and we don’t want to lose another galaxy over this one. You will truly have to do your very best to help him remember.”
“I hear you talking about ‘him’. Does that mean that my tormentor will be a man?”
“That’s correct,” God answered. “Your tormentor will be your father. This will create the right circumstances to experience what it feels like to forgive someone. Forgiveness creates a lot of light.” God smiled. “Your light will shine bright, my young one.”
God’s smile touched the young soul and the young one started to smile as well. “Sounds like a wonderful story line. I like it. But listen God, I understand that I’m supplied with a few tools and talents to fulfill my mission. Is that correct?”
“Certainly. Your determination is already covered. What do you think of brains and beauty, to start with?”
“Not bad,” the young soul answered.
“I’ll think of a few more creative touches. How about passion?”
“Love it,” the young soul shrieked.
“And an adventurous personality?”
“Fun!”
“How about something intellectual? Let’s say writing talents,” God proposed.
The young soul considered its thoughts for a moment and then looked at God with big eyes full of anticipation. “Then I can write an international bestseller! And then the whole world can help this angel to remember how bright it used to shine. Mission accomplished! Yes, good idea of yours, God. Let’s write a book.”
God started to laugh. “I love your ingenuity. A talent for language coming your way.”
“How about giving me a voice. Then I can sing.”
God frowned. “Don’t push it young one.”
“Please, then I can sing gospel songs about you, God!”
“Those kind of flatteries don’t work with me, little one.”
The young soul produced its loveliest look. “Please, please, please…”
“Alright, I’ll give you a musical ear, but you have to do the real work yourself.”
The young soul sighed. “Practice makes perfect. I know how it works.”
“But there’s one thing you should practice more than anything else.”
The young soul’s face lit up. “What is that?”
God started to laugh. “Like I said, you can’t know all the answers.”
“Come on, be a sport,” the young soul suggested.
“I can’t be a sport, but I can be God.”
“God?” the young soul asked slightly annoyed. “Is this a joke?”
God smiled. “Like I said, God doesn’t do jokes. But I’ll tell you this… Inside your heart you carry me with you wherever you go. I’m always with you. The tricky part is to be able to listen to me.”
“Like having a chat, as we do now?”
“Exactly.”
The young soul’s face lit up again. “And that’s what takes practice.”
God smiled again. “You’re so bright.”
“When I practice to listen to the song of my heart, we can sing together!”
“There you go.”
“Any preferred songs God?”
“I’ll leave that up to you my young one,” God answered.
The young soul thought of an old song from Irving Berlin and started to sing.
“Heaven, I’m in heaven.
And my heart beats so that I can hardly speak.
And I seem to find the happiness I seek.
When we’re out together singing in my heart”
TIJDREIZEN, TIJDLIJNEN EN HET BELANG OM TE VERGEVEN.
Een paar weken geleden werd ik geïnterviewd door een Nederlandse organisatie genaamd Café Weltschmertz. Het is een multimediaal platform voor interviews en discussies tussen onder meer (burger)journalisten, wetenschappers, politici, influencers. Een van die mensen is ex-advocaat Frank Staderman die regelmatig commentaar geeft op de staatkundige situatie van de Coyona-maatregelen. Hij was een grote fan van mij toen ik nog verslag deed vanuit Mexico.
Ik werd geïnterviewd door Peter den Haring voor een onderdeel van het programma ‘Tussen hemel en aarde’. We spraken over een grote verscheidenheid aan onderwerpen; God en Jezus, zeer geavanceerde buitenaardse beschavingen (Draco Reptilian), de Illuminati, Cabal, satanisme en kinderbloedoffers, we spraken over lotsbestemming, soulmates en jeugdtrauma, genezing en het belang van vergeving. De korte 45 minuten zaten vol met zoveel verschillende onderwerpen, mijn eigen hoofd ging ervan tollen.
Dus de volgende dag schreef de interviewer me dat ik bomnieuws had gegooid dat hem het hoofd had doen tollen. Wat was dat? Dat niet alleen dat JFK jr nog leeft, maar… Prinses Diana heeft ook haar eigen dood in scène gezet en is getrouwd met Donald J Trump en ze hebben een zoon genaamd Barron. (Vergelijk maar foto’s van een jonge Diana en Barron; ik kreeg kippenvel). Ik dacht dat de verklaring dat ik zo’n 20 jaar geleden als high-class escort had gewerkt zou volstaan, maar nee… Don stal de schijnwerpers. Ik heb niet eens genoemd dat Trump een tijdreiziger is. Dus… tijd om wat licht te werpen op tijdreistechnieken.
Ik schreef in 2019 over tijdreistechnieken met het artikel WAT IS DE NIEUWSGIERIGE VERBINDING TUSSEN PROFESSOR JOHN TRUMP, NIXON & PRESIDENT TRUMP? en met het artikel WAT HEEFT DE TIJDREISMACHINE VAN TESLA MET JFK JR, PROFESSOR JOHN TRUMP EN DE POTUS TE MAKEN?
Je weet dat ik naast de reguliere dagelijkse lijst met podcasts ook een paar video’s noem die mijn aandacht trokken en deze hebben allemaal te maken met tijdreistechnieken. De eerste 2 video’s komen oorspronkelijk van het kanaal van Nicholas Veniamin, een uitstekende interviewer met goede connecties. Er is Jetson White’s kanaal met THE TRUMP TIME TRAVEL MIRACLE. Ik heb nog veel meer korte video’s op zijn kanaal bekeken en het is allemaal fascinerend materiaal om te bestuderen. En dan is er de video van Ismael Perez, the COSMIC ORIGIN. Meer fascinerend materiaal om in te duiken. De laatste 2 korte video’s van Michael Salla’s YouTube-kanaal bieden ook nieuwe inzichten over tijdreizen.
Je hebt wat huiswerk te doen, maar waar het allemaal op neerkomt, is dat er al Time Displacement-patenten bestaan met het gebruik van Particle Acceleration-technieken. Er bestaat niet alleen tijdreizen, er bestaan ook alternatieve tijdlijnen waar verschillende versies van jezelf kunnen bestaan en tegelijkertijd kunnen communiceren. Zijn wij (de Sterrenzaden) uit de toekomst gekomen om de mensheid te helpen ontwaken voor hun ware erfgoed? Dat wanneer ons ware potentieel wordt geactiveerd, we als Superhelden zullen worden. We zullen wandelende medische bedden worden, zoals Gene Decode heeft verklaard in zijn interview met Julie B. Zoals Jezus zei: Je zult hetzelfde werk doen als ik heb gedaan en zelfs grotere dingen.
Gene verklaarde zelfs dat er 7 verschillende versies van Trump zijn. Houd een open geest, dat is alles wat ik ga zeggen. Maar de belangrijkste boodschap die hij ons gaf, is dat we, om ons voor te bereiden op de komende overgang, het ascentieproces, de gebeurtenis, de opname, wij moeten vergeven. Dit is wat Gene’s bericht was: “Slaap in de armen van Christus. Elke dag. Trek de volledige wapenrusting van God aan, uw bescherming. Wees vriendelijk, respectvol, attent en oordeel niet: dat is alleen voor God. Wraak is Gods werk. Bij het oordelen ontvang je de gave van Christus niet. Alleen door anderen te vergeven, ben je door God vergeven. Je wordt vergeven ZOALS je anderen vergeeft. Hiermee doorbreek je de keten van generatiemisbruik. Vergeven is helen.”
Het belang van vergeving was een belangrijk thema tijdens mijn interview met Peter den Haring van Café Weltschmertz. Zeker achteraf gezien dat mijn vader en ik na 20 jaar afwezigheid weer communiceren en dat we zelfs voor de 1e keer in 40 jaar Vaderdag hebben gevierd. Daarom heb ik besloten je de epiloog voor te lezen aan het einde van mijn derde boek, The Queen’s Destiny. Terwijl ik in het ziekenhuis op mijn vader wachtte voor zijn oogonderzoek, fluisterde ik het hoofdstuk hardop om de minuten te klokken die nodig waren om het voor te lezen. Dit is wat de stopwatch aangaf: 14:44.44. Ik dacht dat dat een duidelijk teken was dat je deze boodschap moest horen.
DE KONINGIN’S LOTS BESTEMMING
Er was eens een jonge ziel. Natuurlijk bestaat er geen tijd in de hemel, maar laten we in het belang van deze epiloog aannemen dat die er is. Dus nogmaals, er was eens een jonge ziel die tussen sterrenstelsels dartelde. De jonge ziel beraadde zich over de vele levens die hij had geleefd en stelde zich voor welk leven hij als volgende zou kiezen. Deze jonge ziel was altijd een gretige student geweest en had zijn leven verstandig gekozen om te leren en vooruit te komen in zijn schittering. Maar deze keer was het anders. De jonge ziel had wat advies nodig en wilde een praatje maken met God. En zoals de dingen in de hemel gaan, toen de jonge ziel de volgende Melkweg binnenging, verscheen God in zijn volle pracht.
“God!” riep de jonge ziel blij uit. “Daar ben je! Precies degene met wie ik wilde praten.”
“Wat een toeval, nietwaar?” zei God met een zweem van spot.
“God, ik weet niet hoe je het doet,” voegde de jonge ziel toe met een licht ironische toon.
God knipoogde. “Het is een van de voordelen die bij het werk horen. Maar serieus, mijn jonge ziel, wat wilde je met me delen.”
“Nou, ik heb veel mooie en interessante levens geleefd op verschillende planeten en sterrenstelsels. En ik moet toegeven dat een van mijn favorieten planeet Aarde is.”
“Waarom is dat mijn jong?” vroeg God.
‘God, u hebt die parel gemaakt. Jij moet vragen waarom? Kijk zelf maar. Ze is zo mooi, zo rijk, zo divers en zo…perfect!”
‘Nog een andere reden dan haar schoonheid, mijn jong?’
De jonge ziel glimlachte. “Ja. Het is iets dat ik op geen enkele andere planeet heb gevonden. Het komt alleen met het grondgebied van de aarde. Misschien komt het door het 3D-gebeuren, de fysieke dichtheid, ik weet het niet, maar het is magisch.”
“Alsjeblieft, leg het nader uit”, verzocht God.
“Seks!” antwoordde de jonge ziel trots en maakte van de gelegenheid gebruik om God te choqueren.
God staarde kalm naar de jonge ziel. ‘Ik ben blij dat je er zo over denkt. De derde dimensie is niet de gemakkelijkste om in te zijn, dus ik dacht dat ik mijn kinderen iets terug zou geven. De extatische emoties die door sensuele liefde worden gecreëerd, komen heel dicht in de buurt van het gevoel in de hemel te zijn, dicht bij God, om zo te zeggen.”
“Oh God, je hebt jezelf overtroffen.”
God keek aandachtig naar de jonge ziel. “Ben je me aan het uitlachen?”
‘God, ik zou niet durven. Eerlijk gezegd vind ik het prachtig als twee mensen van elkaar houden en die liefde zo mooi kunnen uiten. Het is goddelijk!”
“Heel erg. Het doet me verdriet om te zien dat veel mensen van iets zo moois iets zo lelijks hebben gemaakt. Het is een gift. Geen vloek. En geen machtswapen. Deze bloedige leugens in de naam van God. Het bedroeft me.”
‘Maar jij bent God. Hoe kun je verdrietig zijn?” vroeg de jonge ziel.
“Aha, dat klopt. Bedankt dat je me eraan herinnert. Het is een ervaring, een uitdrukking van het leven. Dat is alles. Hoe dan ook, vertel me meer over planeet Aarde.”
De jonge ziel zweeg even. “Nee serieus, ik voel een roeping.”
God glimlachte. “Is dat zo?”
“Moeder Aarde roept me. Zij en al die kleine zielen hebben veel licht nodig. Als ik maar een heel klein beetje meer licht kan brengen, dan moet ik gaan. Ik bedoel, elk klein beetje licht maakt een verschil, dat heb je me lang geleden geleerd.”
“Ah, mijn kleintje, je bent altijd zo’n enthousiaste student geweest.”
“Maar er is één ding dat ik niet begrijp, God.”
“Vraag maar.”
“En gij zult ontvangen.”
“Inderdaad.”
“Laat me je dit vragen God, waarom kunnen we ons niet herinneren wie we zijn als we geboren worden? Zou dat de zaken niet een stuk makkelijker maken?”
God glimlachte. “Maar dat zou de pret bederven. Dat is net zoiets als een wiskundetoets doen terwijl je alle antwoorden weet.”
“Noem je dat leuk? Al die mensen die zo’n ernstig geval van geheugenverlies hebben gekregen, dat ze echte klootzakken zijn geworden. Er lopen een paar kwaadaardige klootzakken rond op die planeet.”
“Het is een ervaring. Het maakt deel uit van de deal. Je kunt het een niet zonder het ander hebben in een driedimensionale wereld van dualiteit.”
‘Nou, jij bent God. Ik weet zeker dat je wist wat je deed.”
“Niet echt.”
De jonge ziel keek ongelovig naar God. “Wat?”
“Het was een experiment.”
“Dit is toch een grap?”
“Nee, dit is geen kosmische grap. Ik heb een geweldig gevoel voor humor, maar ik maak geen grappen. Het was een experiment om te zien wat er zou gebeuren als elke individuele ziel een individuele keuze had om te kiezen tussen goed en slecht. Wat zou er gebeuren als je het collectieve bewustzijn van Eenheid niet zou voelen en elke ziel zijn eigen besluit moest nemen en zijn eigen hart moest volgen?”
“Wat er is gebeurd?” vroeg de jonge ziel een beetje zenuwachtig.
“We weten het nog niet, althans niet in detail. We zijn het kritieke punt gepasseerd – en het was een close call, maar we hebben nog steeds veel licht nodig om ervoor te zorgen dat de overgang naar de Gouden Eeuw soepel verloopt.”
De jonge ziel straalde. “Ik ben je ziel! Ik ben misschien jong en niet zo ervaren, maar je weet dat ik je van dienst wil zijn. God, ik hou zo veel van Moeder Aarde. Ik wil dit voor haar doen. En voor alle kleine zielen die er zijn. Ik zal ervoor zorgen dat mijn licht zo helder zal schijnen, zo helder als ik maar kan. Alsjeblieft God; geef me de kans om te schitteren. Maar maak er een uitdaging van, zodat ik nog beter zal schitteren.”
God lachte om de jonge ziel. “Je wilde het nooit op de gemakkelijke manier, hè?”
“God geeft nooit meer dan je aankunt.”
„Ben je naar bijbelstudies geweest?”
De jonge ziel rolde met zijn ogen. “In godsnaam.”
God grinnikte. “Ik vraag het maar.”
‘God, u weet dat geduld nooit een deugd van mij is geweest. Ik wil leren. Ik wil verder gaan, en schitteren, en zo dicht mogelijk bij je zijn.”
‘Ik ben altijd dicht bij je. Er zit een stukje van mij in je hart. Dat weet je. Je bent ook een stukje God.”
‘Ja, dat heb je me al eerder verteld, maar je begrijpt wat ik bedoel. Geef me een missie. Een goede.”
God glimlachte naar de jonge ziel. “Hoe zit het met vergeving? Dat is een moeilijke. Dat laat je stralen. Wat als ik je een kwelgeest stuur om te vergeven?”
“Klinkt als een plan voor mij.” Plotseling zag de jonge ziel er verontrust uit. “Wat voor kwelgeest wil je me sturen?”
‘Denk eraan, ik geef je nooit meer dan je aankan. Je bent misschien jong, maar je bent vastbesloten. Het gaat je lukken. Het wordt een zware rit, maar zo heb je het graag.”
De jonge ziel trok een grimas. “Je bent zo aardig.”
“Nee, het is iemand anders waar ik me zorgen over maak”, zei God.
Plots verscheen er een helder licht uit het niets en een prachtige engel manifesteerde zich voor de jonge ziel. Dit was geen gewone engel. Dit was een echte uitblinker. En heel knap.
“Ik heb je roep gehoord, jonge ziel”, begon de stralende engel met een warme stem. “Hoe kan ik u van dienst zijn?”
De jonge ziel keek vol ongeloof naar dit prachtige verlichte wezen, niet in staat om zich voor te stellen dat zo’n helder licht een donkere kwelgeest zou kunnen worden.
“Dit goddelijke schepsel is er erg goed in”, legde God uit. “Het is de specialiteit van deze engel, om het zo te stellen.”
De jonge ziel keek vol ontzag naar de helder schijnende engel. “Ik voel me vereerd dat je dat voor mij zou doen, mijn kwelgeest zou worden.”
“Het is een liefdeswerk,” antwoordde de stralende engel, “maar je moet me één ding beloven, en dit is heel belangrijk.”
“Alles, vertel het me! Wat er ook voor nodig is,’ riep de jonge ziel wanhopig.
“We moeten onthouden wie we zijn. Het zal heel moeilijk en heel uitdagend zijn. Maar je moet me beloven dat je niet zult vergeten wie je bent. En als ik dat doe, zul jij er zijn om me te helpen herinneren. Beloof je dat?” vroeg de stralende engel ernstig.
“Ik beloof het,” zei de jonge ziel plechtig.
De helder schijnende engel knipoogde. “Tot ziens daar beneden!” Toen verdween hij met een schitterende flits.
De jonge ziel was sprakeloos, maar al snel verbrak God de stilte. “Dit is tussen jou en mij, maar die stralende verschijning heeft jouw hulp nodig.”
“Wat bedoel je?”
Deze engel is zo goed in zijn werk, dat hij zich soms niet meer kan herinneren wie hij werkelijk is”, legde God uit. “We hebben dit eerder meegemaakt en we willen niet nog een melkwegstelsel verliezen over deze. Je zult echt je uiterste best moeten doen om hem te helpen herinneren.”
“Ik hoor je praten over ‘hem’. Betekent dat dat mijn kwelgeest een man zal zijn?”
“Dat klopt”, antwoordde God. ‘Je kwelgeest zal je vader zijn. Zo creëer je de juiste omstandigheden om te ervaren hoe het voelt om iemand te vergeven. Vergeving schept veel licht.” God glimlachte. “Je licht zal helder schijnen, mijn jonge.”
Gods glimlach raakte de jonge ziel en de jonge begon ook te glimlachen. “Klinkt als een prachtige verhaallijn. Ik vind het leuk. Maar luister God, ik begrijp dat ik voorzien ben van een paar instrumenten en talenten om mijn missie te vervullen. Is dat correct?”
“Zeker. Jouw vastberadenheid is al gedekt. Wat denk je van ‘brains en beauty’, om mee te beginnen?”
“Niet slecht”, antwoordde de jonge ziel.
“Ik zal nog een paar creatieve details bedenken. Wat dacht je van passie?”
“Geweldig,” gilde de jonge ziel.
“En een avontuurlijke persoonlijkheid?”
“Wat leuk!”
“Wat dacht je van iets intellectueels? Laten we zeggen schrijftalenten,’ stelde God voor.
De jonge ziel dacht even na en keek toen met grote ogen vol verwachting naar God. “Dan kan ik een internationale bestseller schrijven! En dan kan de hele wereld deze engel helpen herinneren hoe helder hij vroeger scheen. Missie volbracht! Ja, goed idee van je, God. Laten we een boek schrijven.”
God begon te lachen. ‘Ik hou van je vindingrijkheid. Een taaltalent komt jouw richting.”
“Wat dacht je ervan om mij een stem te geven. Dan kan ik zingen.”
God fronste zijn wenkbrauwen. “Niet overdrijven zieltje.”
“Alsjeblieft, dan kan ik gospelliederen over jou zingen, God!”
“Dat soort vleierijen werken niet bij mij, kleintje.”
De jonge ziel produceerde zijn mooiste glimlach. “Alstublieft alstublieft alstublieft…”
“Ok, ik zal je een muzikaal oor geven, maar je moet het echte werk zelf doen.”
De jonge ziel zuchtte. “Oefening baart kunst. Ik weet hoe het werkt.”
“Maar er is één ding dat je meer moet oefenen dan wat dan ook.”
Het gezicht van de jonge ziel lichtte op. “Wat is dat?”
God begon te lachen. “Zoals ik al zei, je kunt niet alle antwoorden weten.”
“Kom op, wees sportief”, stelde de jonge ziel voor.
“Ik kan niet sportief zijn, maar ik kan wel God zijn.”
“God?” vroeg de jonge ziel licht geïrriteerd. “Is dit een grap?”
God glimlachte. “Zoals ik al zei, God maakt geen grappen. Maar ik zal je dit vertellen… In je hart draag je me overal mee naartoe. Ik ben altijd bij je. Het lastige is om naar mij te kunnen luisteren.”
“Zoals een praatje maken, zoals we nu doen?”
“Precies.”
Het gezicht van de jonge ziel lichtte weer op. “En dat is wat oefening vereist.”
God lachte weer. “Je bent zo slim.”
“Als ik oefen om naar het lied van mijn hart te luisteren, kunnen we samen zingen!”
“Precies.”
“Heeft u voorkeursliedjes God?”
“Dat laat ik aan jou over, mijn kind”, antwoordde God.
De jonge ziel dacht aan een oud lied van Irving Berlin en begon te zingen.
“Hemel, ik ben in de hemel.
En mijn hart klopt zo dat ik nauwelijks kan praten.
En ik schijn het geluk te vinden dat ik zoek.
Als we samen uit zijn, zingen we in mijn hart’
