Το λυκόφως των θεών της στέπας

Το λυκόφως των θεών της στέπας by Ismail Kadare

My rating: 5 of 5 stars


Σε δύο μέρες εμβολιάστηκε ολόκληρη η Μόσχα μπας και γλίτωνε από μια μίνι πανδημία, την καραντίνα και το λοκντάουν, όπως θα λέγαμε με τη σημερινή ορολογία. Ήταν η εποχή που ο αντισταλινισμός είχε σχεδόν εδραιωθεί στην ΕΣΣΔ.
Τελικά, η καραντίνα, όπως την αποκαλεί ο Κανταρέ, το λοκντάουν δηλαδή, επήλθε ύστερα από τον θάνατο από ευλογιά ενός ατόμου που δεν ανήκε στον στενό κύκλο του ζωγράφου.
Να υπήρχε άραγε μια ομάδα αντιχρουτσοφική, πίστη στον Στάλιν ακόμα, η οποία να ήταν ενάντια στον εμβολιασμό; Να ήταν ίσως και φανατικοί χριστιανοί και να ωρύονταν πως το εμβόλιο είναι του διαβόλου ή κόλπο της παγκόσμιας μπουρζουαζίας για να πλήξει τα ιδεώδη του κομμουνισμού;
Ο Κανταρέ δεν επεκτείνεται, ο ίδιος, στο μυθιστόρημά του, πήγε αμέσως σε ένα εμβολιαστικό κέντρο κι έκανε το εμβόλιο κατά της ευλογιάς.
Σε αυτό το μυθιστόρημα πάντως ο Κανταρέ είναι συμφοιτητής, συγκάτοικος και φίλος με μερικούς από τους μετέπειτα πιο γνωστούς Σοβιετικούς συγγραφείς από όλες σχεδόν τις 16 Δημοκρατίες.
Ο πρωταγωνιστής, στο τέλος του έργου, σπάει κατά κάποιο τρόπο την καραντίνα, όπως και τη ρητή εντολή από τον πρέσβη της Αλβανίας, και συναντάει για τελευταία φορά, πριν αποχωρήσει έπειτα από τη λήξη του λοκντάουν, οριστικά από τη Μόσχα, την Ρωσίδα αγαπημένη του! Τη συναντά διότι της είχε δώσει αυτήν ακριβώς την υπόσχεση! Όπως λένε και οι μύθοι περί λόγου, περί μπέσας, «στα μέρη μου όταν δίνουμε τον λόγο μας οφείλουμε να τον κρατήσουμε, είτε βρισκόμαστε πάνω στη γη, είτε θαμμένοι σε αυτήν».



View all my reviews
Το λυκόφως των θεών της στέπαςIsmail Kadare