Pechtold is misselijkmakend

Als geen andere partij belichaamt D66 het cynisme in de politiek. Ze komen daar telkens mee weg, want de partij ziet zich gespiegeld in de hypocrisie van de media; een spiegelpaleis van leugens, bedrog en oprispingen van selectieve morele verontwaardiging. D66 is de media.

Nergens zie je zoveel slechtheid bij elkaar als op een D66 congres. Vroeger was ik daar als journalist regelmatig bij. Al die zogenaamd keurige mensen bij elkaar werden maar gedreven door één ding; Meedoen aan de macht. Omdat D66 geen natuurlijke achterban heeft, wordt de partij als geen ander het ene moment opgeblazen en het andere moment weer onderuit geschoffeld. Er is een dikke geschiedenis van D66 verschenen en daarin zie je dat proces weergegeven: Tussen ideaal en illusie, van Menno van der Land.

D66 is geen partij die zich erop voor kan laten staan ergens voor te zijn, want niemand in die partij weet wat dat dan wel zou kunnen wezen. Daarom heeft de partij zich de laatste zeventien jaar geprofileerd als een partij die ergens tegen is:

Tegen Fortuyn, waarbij Anne Frank uit de kast werd getrokken.

Tegen Geert Wilders, waarbij geprobeerd werd hem in de nazihoek te drukken.

En dan nu tegen Baudet, door hem als racist neer te zetten.

Pechtold is daarbij nooit alleen in het linkse spectrum, dus hij moet altijd harder schreeuwen dan de rest. Wie het hardste schreeuwt haalt de meeste morele bonuspunten binnen. En dat is het wedstrijdje op links. De media staan ze daarbij altijd hulvaardig ter zijde.

Vandaag was er een D66 congres, en daarin zegt Pechtold dat hij zich hard wil maken voor een referendum. Dit direct nadat hij het bestaande referendum, dat nog maar één keer had plaatsgevonden, had afgeblazen, met enorme voortvarendheid.

En dat referendum was niet goed, want de motivatie van de organisatie zou niet deugen:

“Het was een schijnoplossing. Ontoereikend, verwarrend, en vals in gebruik. Bij het Oekraïne-referendum gaven de initiatiefnemers toe dat hun doel eigenlijk het ondermijnen van de Europese Unie was”.

Nou en, zou je zeggen. Mensen kunnen bij een referendum hun stem uitbrengen. Het enige wat dan telt is hun eigen motivatie. Wil D66 soms een referendumwet indienen waarbij eerst de initiatiefnemers van een referendum op hun motieven worden getoetst?

Wat doet dat er allemaal toe?

Het zijn oneigenlijke argumenten dus, waarmee Pechtold aankomt, en dat is typerend voor iemand die als hypocriet door het leven gaat.

Het enige wat duidelijk is: Met dank aan de actieve inzet van D66 is het referendum de kop omgedraaid. En zeker met dit kabinet, wat bestaat uit verklaarde anti-referendum partijen, gaat het er zeker niet van komen.

En dan maar blijven roepen dat je de partij van de democratische vernieuwing bent. Volstrekt schaamteloos.

En hoe gaan ze dat aanpakken?

In het najaar komt D66 met nieuwe plannen voor democratische vernieuwing. Het wetenschappelijk bureau van de partij werkt aan een nieuwe visie op het voor de partij gevoelige en belangrijke onderwerp. Daar moeten nieuwe, concrete voorstellen uit gaan rollen, waarbij D66 ook binnen het kabinet speelruimte zal moeten zien af te dwingen om die plannen erdoor te krijgen.

In 1966 begon D66. Het referendum was het belangrijkste verkiezingsitem. Nu schaffen ze dat referendum af, en gaan er vervolgens maar weer eens over zitten nadenken.

Zoveel nihilisme. Zoveel hypocrisie. Daar zijn werkelijk geen woorden voor. Misselijkmakend.

Het bericht Pechtold is misselijkmakend verscheen eerst op De Nieuwe Realist.