Νέες οδηγίες #70 Το Τέλειο Ταφ

Από το πλάτος τ' ουρανού

κι απ'του ωκεανού το βάθος

εφτιάξανε το Τέλειο Ταφ

Τιμίου Του Τυράννου.

Κι έκτοτε για σαράντα-δύο γενιές

τάλαντα κουδουνίζεις

το Τάμα του αντιλαλείς

Τιθασευμένος Μάντης.





Τυφλός και αναποφάσιστος

σαν ένα κομμάτι Τέτρις

θα πέφτεις στο υπόγειο

και πάλι θ' ανεβαίνεις.





Ωσότου εμείς κρεμάμενοι

από του Ταφ τα χέρια

η έτοιμη σαράντα-τρία γενιά

αντίστροφα τις γύρες μας

αρχίσουμε φωνάζοντας

«πίσω στράφου ξανά ανήλεε Χρόνε!»





Στου υπογείου τις γωνιές

με πλάτη ακουμπημένος

με νύχια πια τεράστια

στα είκοσι ακροδάκτυλα

σε χέρια και σε πόδια

μέσα στις αμυχές των τούβλων ψηλαφίζοντας

θα βρίσκεις για επάνω

έρεισμα ικανό να αναρριχάσαι

σαν πέφτουν πίσω σου συνεχώς στα σκοτεινά

άνθρωποι σε σχήματα διάφορα του Τέτρις.

Σαν ανεβαίνει σε κάθε του Σταδίου Επανάληψη

με ανυψούμενο σχήμα το Τέλμα

οι έκπτωτοι όσο δεν πετυχαίνουν τις γραμμές

Ο γδούπος των πτωμάτων τους

-όσο καθυστερείς-

θα σε σιμώνει.





Κι είναι αλήθεια το Στάδιο δύσκολο

άνθρωποι όταν πέφτουν

γιατί με λογική αλλάζουν το σχήμα τους

και βούληση ελεύθερη

μιλώντας μεταξύ τους μες τα σκοτεινά

και δύσκολα γίνονται οι γραμμές.





Τα πρώτα στάδια τα πέρασε εύκολα ο Παίχτης

Σαν έριχνε ζώα και πουλιά

Δέντρα και ενίοτε Ιδέες.

Μα τώρα κόλλησε στο στάδιο αυτό του Παιχνιδιού,

Το στάδιο των Ανθρώπων,

φωνάζει και βρυχάται

και τα πόδια του βαράει

-αν αφουγκραστείς θα τον ακούσεις-





Κι ολοένα ο Παίχτης γενιές ανθρώπων ρίχνει,

Ανίκανος το στάδιο να κερδίσει.

Ρίχνει με βία, με στοργή, παρακαλώντας.





Κάτι εσύ μπορείς να κάνεις;





Αιώνες τους τοίχους του υπογείου

το Τέλμα θα ανεβαίνεις να προλάβεις

πριν σε προλάβει ετούτο.

Κι όταν σε προλαβαίνει σε κάθε ζωή

Απ' την αρχή αρχινάς.

Σκαρφάλωνε σκαρφάλωνε

πίσω σου πιο πολλοί θα πέφτουν

Σκαρφάλωνε να βρεις το τέρμα του υπογείου.





Εκεί μια μέρα όταν προλάβεις να ανεβείς

ψηλά την τρύπα τη μοναδική θα δεις

που ανοίκτηκε για σένα

και θα απλωθούν στο βλέμμα σου στο φως

τριγύρω ακτίνες δρόμων

ένα άπειρο δίκτυο συμπαντικό,

παντού που θα οδηγεί,

διάλεξε πού θα πας σοφά.

Διάλεξε, και το Τεράστιο Ταφ θα ενδοσυρρικνωθεί

διάλεξε, κι ίσο μαζί σου θα γενεί

και από την τρύπα σου θα χωράει, θα δεις,

εσύ για να το ρίξεις.





Δεν διάλεξες σε ετούτη τη ζωή -  Κρίμα.

Γιατί αν διάλεγες σωστά, έστω και ένα δρόμο,

ο Τύραννος ανένδοτος, κωφός και συγχυσμένος

στα μάτια θα σε κοίταζε

φτηνά εκλιπαρώντας.

Λίγη ώρα μετά

το στέμμα θα παρέδιδε

στου Παιχνιδιού το διάδοχο,

το Νέο Παίχτη

που θα παραμονεύει.

-ΣΤΟΠ-





Τώρα διάλεξες, αλλά δεν πας – Ωραία.

Έκανες το πρώτο μεγάλο βήμα.

Άμα στην τρύπα σου το Ταφ σου ρίξεις,

δρόμο κι αν δεν διαλέξεις,

κι ένα βήμα έστω πίσω αν πάρεις

για να αντικρύσεις τη ζωή,

ο Νέος Δάσκαλός σου θα σου πει

τη Ρίγα, το Μοιρογνωμόνιο, το Ταφ και το Διαβήτη

πάντα να τα φοβάσαι

γιατί με το κάθε όργανο που θα μασάς με μίσος

εχθρούς και φίλους θα αναμασάς

και θα τους μηρυκάζεις.





Ξέρω γιατί θα σέρνεσαι,

γιατί θα γλύφεις λαίμαργα

τα μάτια του αητού,

ξέρω γιατί σαν έξυπνο αγρίμι ποτέ δεν θα γερνάς

και δεν θα πάρεις δρόμους

και ξέρω γιατί επάνω απ' την τρύπα σου

φύλακας θα γενείς και θα παραμονεύεις

ένα μέτρο πίσω στεκάμενος,

 ολάκερη ζωή.





Κι όταν το Τέλμα του Τέτρις πια ψηλά

στο υπόγειο θα έχει φτάσει,

ξανά το στάδιο των Ανθρώπων να χάσει ο Παίχτης

κι έτοιμο όταν θα είναι το Τέλειο Ταφ

πάλι ψηλά να ανέβει

ξέρω γιατί πια έτοιμος θα παραδοθείς,

με φόρα μέσα στην τρύπα σου

ξέρω γιατί θα πηδήξεις

και το σωστό του Τέτρις το σχήμα θα υποδηθείς,

στη δική σου οριζόντια γραμμή να επικολληθείς

χέρια και πόδια πιο βαθιά

τριπλή γραμμή για να πετύχεις.

Την ημέρα εκείνη σε κανένα δεν θα μιλάς

όσο πέφτεις.

Τη μέρα εκείνη τη διαφορετική

στη ζωή εκείνη τη διαφορετική

στη πτώση εκείνη τη διαφορετική

δεν θα τους πεις ποιο σχήμα πήρες

όσο κι αν επιμένουν

για να προσαρμοστούν στα σκοτεινά μαζί σου.

-και έτσι θα προσαρμοστούν-





Όλοι οι άλλοι πιο πάνω θα σε δουν,

απ' τις δικές τους τρύπες στεκάμενοι ένα μέτρο,

-θα δεις, κανείς τους δρόμο δεν διαλέγει σε καμιά ζωή –

και επιτέλους θα μάθουνε σωστά να παίζουν το παιχνίδι

και οι γραμμές θα αρχίσουνε ορθά να συμπληρώνονται

το Τέλμα λίγο να κατέβει

να πάρει ο Παίχτης πόντους,

το στάδιο να περάσει

να αρχίσεις ξανά απ' την αρχή,

με άλλη μια ζωή,

το υπόγειο πιο γρήγορα να ανέβεις

-ίσως τα καταφέρεις-

Ίσως τη μέρα εκείνη ο Ήλιος λάμψει

και όλα εξαφανιστούν.

Τα υπόγεια.

Οι Παίχτες.

Τα Όργανα των μαθηματικών.

Οι Δρόμοι.

Η τρύπα.

Ο Χρόνος.

Η Επανάληψη.

Το Τέλος.

Το Παιχνίδι.