LIBATION OR TOILET TRAYS FROM GANDHARA AND BEYONF
ΔΙΣΚΑΡΙΑ ΚΑΛΛΩΠΙΣΜΟΥ Ή ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΑΝΔΑΡΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΗ αποκάλυψη της Αριάδνης
Η έκδυση της Αριάδνης[1]
Ο Fredrick σχολιάζει ως εξής το γενικότερο εικονογραφικό θέμα:[3]
... ο θεατής και τα στήθη της είναι εκτεθειμένα. Ο Διόνυσος ατενίζει από ψηλά το ακίνητο σώμα της. Στο σύνολο Β, το σώμα της έχει γυρίσει έτσι ώστε οι γλουτοί της να βλέπουν προς τον θεατή. Ταυτόχρονα, οι θυγατρικοί χαρακτήρες, ο Έρως, ο Παν, είτε ένας Σατύρος, απασχολούνται με την άρση του ενδύματος που κρύβει τα γεννητικά της όργανα (εικόνα 4). Αυτά τα δύο στοιχεία, η αφαίρεση του χιτώνα και η νέα γωνία (προσανατολισμός) του σώματος της Αριάδνης σχετίζονται μεταξύ τους, εκφράζοντας - με την ορολογία του Mulvey - την ένταση στην σκοποφιλία κατά την φάση που μεσολαβεί μεταξύ της αποκαλύψεως του σώματος και της καθυστερημένης αποκαλύψεως της σεξουαλικής διαφοράς. Η έκδυση της Αριάδνης προς όφελος του Διονύσου, του εσωτερικού θεατή, επιβεβαιώνει το σκοποφιλικό ενδιαφέρον του εξωτερικού θεατή. Ταυτόχρονα, οι πίνακες επιμένουν σεξουαλικά στη σεξουαλική διαφορά στον απόλυτο διαχωρισμό της κινητικότητας και της εξουσίας μεταξύ της Αριάδνης αφενός και του Θησέως και του Διονύσου αφετέρου. Η αναχώρηση του Θησέα και η άφιξη του Διονύσου είναι σαδιστική υπό την έννοια του Mulvey, καθώς τονίζουν την εξέλιξη - κίνηση της αφηγήσεως γύρω από τη στατική φιγούρα της Αριάδνης, της οποίας η μοίρα καθορίζεται από τα αρσενικά: τιμωρία από την έκθεση σε ένα έρημο νησί, ή την «ανταμοιβή» του ένωση με τον Διόνυσο, έναν «γάμο», τον οποίο ο Οβίδιος, στην Ars Amatoria 1.527-64[5] , παρουσιάζεται ως βιασμός. ???
Τα πιο συνηθισμένο από τα μυθολογικά θέματα, η Αριάδνη συνοψίζει την παρουσίαση - παράσταση - αποστολή του γυναικείου σώματος σε πολλούς πίνακες κεντρικού πίνακα: το αντικείμενο του σκοποφιλικού βλέμματος ή / και το αντικείμενο της ηδονοβλεψίας. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό της ζωγραφικής της Αριάδνης, το ερωτικό βλέμμα, βρίσκεται σε πολλές άλλες συνθέσεις (Άργος και Ιώ, Περσεύς και Ανδρομέδα, Πολύφημος και Γαλάτεια, Σελήνη και Ενδυμίων). Μετρά περίπου 175 παραδείγματα "σκοποφιλικών" έργων ζωγραφικής, κάπου μεταξύ δεκαεπτά και τριάντα πέντε τοις εκατό του συνόλου (500+) κεντρικών ή εμφανώς εμφανιζόμενων έργων στο ευρετήριο του Schefold. Ένας άλλος τρόπος για να το θέσω αυτό: πέντε θέματα (Αριάδνη, Ανδρομέδα, Ενδυμίων, Νάρκισσος και Γαλάτεια - περίπου 150 πίνακες ζωγραφικής), επικεντρώνοντας σε μια στιγμή ερωτευμένης ερωτικής γοητείας, περιλαμβάνουν περίπου το ένα τέταρτο έως το ένα τρίτο όλων των κεντρικών πάνελ και σαράντα δύο τοις εκατό των πιο δημοφιλών, επαναλαμβανόμενων θεμάτων. Αυτή η μέθοδος ομαδοποίησης ζωγραφικής συμφωνεί ...
Κατά την Κεραμιδά[10]: Η ιστορία στο Ars Amatoria χωρίζεται σε τρία μέρη. Ξεκινά με την είσοδο της Αριάδνης και την εξιστόρηση της εγκαταλείψεώς της στις ακτές της Νάξου από τον Θησέα (στοιχείο του θρήνου, Ars. 1.527-36). Εν συνεχεία, η άφιξη των Μαινάδων διακόπτει την σύντομη ομιλία της Αριάδνης (στοιχείο του λόγου, Ars. 1.536-37). Σε αυτό το μέρος, υπάρχει μία περιγραφή των Μαινάδων και του Σειληνού, που χρησιμοποιείται για την εισαγωγή του θεού Βάκχου (Ars. 1.537-548). Στο τρίτο μέρος του μύθου, ο Βάκχος τελικά εμφανίζεται, απευθύνεται στην Αριάδνη και της προσφέρει γάμο, σώζοντας την τελικώς (μέρος του καταστερισμού, Ars. 1.549-64). Ο μύθος όπως τον μεταφέρει ο Οβίδιος περιλαμβάνει τρία μέρη: τον θρήνο της ηρωίδας, την ομιλία της και τον καταστερισμό της lamentation, her speech and her catasterism
WIKI: In psychology and psychiatry, scopophilia or scoptophilia (σκοπέω skopeō, "look to", "to examine" + φῐλῐ́ᾱ philíā, "the tendency towards") is an aesthetic pleasure drawn from looking at an object or a person. In human sexuality, the term scoptophilia describes the sexual pleasure that a person derives from looking at prurient objects of eroticism, such as pornography, the nude body, and fetishes, as a substitute for actual participation in a sexual relationship.
The disrobing of Ariadne for the benefit of Dionysus, the internal viewer, confirms theΗρακλής και Ομφάλη
Ηρακλής και Ομφάλη[50]
[1]. Arif, R. 2016, fig. 5. Από τα πρωιμότερα δισκάρια, ανεσκάφη στο Sirkap (Τάξιλα) και θεωρείται ότι σηματοδοτεί την έναρξη της Ελληνο - Ινδικής τέχνης.[3]. Fredrick 1995, p. 273.
[5]. Το έργο Ars amatoria του Οβιδίου είναι μια εκπαιδευτική ελεγειακή σειρά σε τρία βιβλία η οποία γράφτηκε το 2 μ.Χ.[10]. Keramida 2010.
[50]. Pons, J. 2011, fig. 12. Βλ. επίσης:
https://commons.wikimedia.org/wiki/Ca...
https://www.jstor.org/stable/25011023
https://www.academia.edu/32131009/Gre..., R. 2016. ”Greek Influence on the Art of Hellenised Gandhara,” HART 509, pp. 1-12.
Pons, J. 2011. “From Gandhāran trays to Gandhāran Buddhist art: Τhe Persistence of Hellenistic Motifs from the 2nd century BC and beyond,” in From Pella to Gandhara. Hybridisation and Identity in the Art and Architecture of the Hellenistic East (BAR International Series 2221), ed. A. Kouremenos, S. Chandrasekaranand, R. Rossi, Oxford, pp. 153-175.https://www.academia.edu/7384952/From...
WIKI: Voyeurism is defined as an interest in observing unsuspecting people while they undress, are naked, or engage in sexual activities. The interest is usually more in the act of watching, rather than in the person being watched
Keramida, D. 2010. "Heroides 10 and Ars Amatoria 1.527-64: Ariadne crossing the boundaries between texts," Rosetta 8.5, pp. 47-63.http://www.rosetta.bham.ac.uk/issue8s...
Η έκδυση της Αριάδνης[1]
Ο Fredrick σχολιάζει ως εξής το γενικότερο εικονογραφικό θέμα:[3]
... ο θεατής και τα στήθη της είναι εκτεθειμένα. Ο Διόνυσος ατενίζει από ψηλά το ακίνητο σώμα της. Στο σύνολο Β, το σώμα της έχει γυρίσει έτσι ώστε οι γλουτοί της να βλέπουν προς τον θεατή. Ταυτόχρονα, οι θυγατρικοί χαρακτήρες, ο Έρως, ο Παν, είτε ένας Σατύρος, απασχολούνται με την άρση του ενδύματος που κρύβει τα γεννητικά της όργανα (εικόνα 4). Αυτά τα δύο στοιχεία, η αφαίρεση του χιτώνα και η νέα γωνία (προσανατολισμός) του σώματος της Αριάδνης σχετίζονται μεταξύ τους, εκφράζοντας - με την ορολογία του Mulvey - την ένταση στην σκοποφιλία κατά την φάση που μεσολαβεί μεταξύ της αποκαλύψεως του σώματος και της καθυστερημένης αποκαλύψεως της σεξουαλικής διαφοράς. Η έκδυση της Αριάδνης προς όφελος του Διονύσου, του εσωτερικού θεατή, επιβεβαιώνει το σκοποφιλικό ενδιαφέρον του εξωτερικού θεατή. Ταυτόχρονα, οι πίνακες επιμένουν σεξουαλικά στη σεξουαλική διαφορά στον απόλυτο διαχωρισμό της κινητικότητας και της εξουσίας μεταξύ της Αριάδνης αφενός και του Θησέως και του Διονύσου αφετέρου. Η αναχώρηση του Θησέα και η άφιξη του Διονύσου είναι σαδιστική υπό την έννοια του Mulvey, καθώς τονίζουν την εξέλιξη - κίνηση της αφηγήσεως γύρω από τη στατική φιγούρα της Αριάδνης, της οποίας η μοίρα καθορίζεται από τα αρσενικά: τιμωρία από την έκθεση σε ένα έρημο νησί, ή την «ανταμοιβή» του ένωση με τον Διόνυσο, έναν «γάμο», τον οποίο ο Οβίδιος, στην Ars Amatoria 1.527-64[5] , παρουσιάζεται ως βιασμός. ???
Τα πιο συνηθισμένο από τα μυθολογικά θέματα, η Αριάδνη συνοψίζει την παρουσίαση - παράσταση - αποστολή του γυναικείου σώματος σε πολλούς πίνακες κεντρικού πίνακα: το αντικείμενο του σκοποφιλικού βλέμματος ή / και το αντικείμενο της ηδονοβλεψίας. Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό της ζωγραφικής της Αριάδνης, το ερωτικό βλέμμα, βρίσκεται σε πολλές άλλες συνθέσεις (Άργος και Ιώ, Περσεύς και Ανδρομέδα, Πολύφημος και Γαλάτεια, Σελήνη και Ενδυμίων). Μετρά περίπου 175 παραδείγματα "σκοποφιλικών" έργων ζωγραφικής, κάπου μεταξύ δεκαεπτά και τριάντα πέντε τοις εκατό του συνόλου (500+) κεντρικών ή εμφανώς εμφανιζόμενων έργων στο ευρετήριο του Schefold. Ένας άλλος τρόπος για να το θέσω αυτό: πέντε θέματα (Αριάδνη, Ανδρομέδα, Ενδυμίων, Νάρκισσος και Γαλάτεια - περίπου 150 πίνακες ζωγραφικής), επικεντρώνοντας σε μια στιγμή ερωτευμένης ερωτικής γοητείας, περιλαμβάνουν περίπου το ένα τέταρτο έως το ένα τρίτο όλων των κεντρικών πάνελ και σαράντα δύο τοις εκατό των πιο δημοφιλών, επαναλαμβανόμενων θεμάτων. Αυτή η μέθοδος ομαδοποίησης ζωγραφικής συμφωνεί ...
Κατά την Κεραμιδά[10]: Η ιστορία στο Ars Amatoria χωρίζεται σε τρία μέρη. Ξεκινά με την είσοδο της Αριάδνης και την εξιστόρηση της εγκαταλείψεώς της στις ακτές της Νάξου από τον Θησέα (στοιχείο του θρήνου, Ars. 1.527-36). Εν συνεχεία, η άφιξη των Μαινάδων διακόπτει την σύντομη ομιλία της Αριάδνης (στοιχείο του λόγου, Ars. 1.536-37). Σε αυτό το μέρος, υπάρχει μία περιγραφή των Μαινάδων και του Σειληνού, που χρησιμοποιείται για την εισαγωγή του θεού Βάκχου (Ars. 1.537-548). Στο τρίτο μέρος του μύθου, ο Βάκχος τελικά εμφανίζεται, απευθύνεται στην Αριάδνη και της προσφέρει γάμο, σώζοντας την τελικώς (μέρος του καταστερισμού, Ars. 1.549-64). Ο μύθος όπως τον μεταφέρει ο Οβίδιος περιλαμβάνει τρία μέρη: τον θρήνο της ηρωίδας, την ομιλία της και τον καταστερισμό της lamentation, her speech and her catasterism
WIKI: In psychology and psychiatry, scopophilia or scoptophilia (σκοπέω skopeō, "look to", "to examine" + φῐλῐ́ᾱ philíā, "the tendency towards") is an aesthetic pleasure drawn from looking at an object or a person. In human sexuality, the term scoptophilia describes the sexual pleasure that a person derives from looking at prurient objects of eroticism, such as pornography, the nude body, and fetishes, as a substitute for actual participation in a sexual relationship.
The disrobing of Ariadne for the benefit of Dionysus, the internal viewer, confirms theΗρακλής και Ομφάλη
Ηρακλής και Ομφάλη[50]ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1]. Arif, R. 2016, fig. 5. Από τα πρωιμότερα δισκάρια, ανεσκάφη στο Sirkap (Τάξιλα) και θεωρείται ότι σηματοδοτεί την έναρξη της Ελληνο - Ινδικής τέχνης.[3]. Fredrick 1995, p. 273.
[5]. Το έργο Ars amatoria του Οβιδίου είναι μια εκπαιδευτική ελεγειακή σειρά σε τρία βιβλία η οποία γράφτηκε το 2 μ.Χ.[10]. Keramida 2010.
[50]. Pons, J. 2011, fig. 12. Βλ. επίσης:
https://commons.wikimedia.org/wiki/Ca...
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Fredrick, D. 1995. "Beyond the Atrium to Ariadne: Erotic Painting and Visual Pleasure in the Roman House," Classical Antiquity 14 (2), pp. 266-288.https://www.jstor.org/stable/25011023
https://www.academia.edu/32131009/Gre..., R. 2016. ”Greek Influence on the Art of Hellenised Gandhara,” HART 509, pp. 1-12.
Pons, J. 2011. “From Gandhāran trays to Gandhāran Buddhist art: Τhe Persistence of Hellenistic Motifs from the 2nd century BC and beyond,” in From Pella to Gandhara. Hybridisation and Identity in the Art and Architecture of the Hellenistic East (BAR International Series 2221), ed. A. Kouremenos, S. Chandrasekaranand, R. Rossi, Oxford, pp. 153-175.https://www.academia.edu/7384952/From...
WIKI: Voyeurism is defined as an interest in observing unsuspecting people while they undress, are naked, or engage in sexual activities. The interest is usually more in the act of watching, rather than in the person being watched
Keramida, D. 2010. "Heroides 10 and Ars Amatoria 1.527-64: Ariadne crossing the boundaries between texts," Rosetta 8.5, pp. 47-63.http://www.rosetta.bham.ac.uk/issue8s...
No comments have been added yet.
