CHAITYA-TYPE INDIAN BUDDHIST TEMPLE DESIGN
ΙΝΔΙΚΑ ΒΟΥΔΙΣΤΙΚΑ ΙΕΡΑ ΤΥΠΟΥ CHAITYA
Οι τάφοι της Λυκίας, που χρονολογούνται στον τέταρτο αι. π.Χ., είναι πανταχόθεν ελεύθεροι ή σκαμμένοι στον βράχο σαρκοφάγοι με βαρελοειδή θόλο, τοποθετημένοι σε ψηλή βάση, με αρχιτεκτονικά στοιχεία λαξευμένα σε πέτρα κατά τρόπον που φαίνεται ότι μιμούνται ξύλινες κατασκευές. Υπάρχουν πολυάριθμα παραδείγματα σκαμμένα στον βράχο ισοδύναμα άλλων τα οποία κείνται πανταχόθεν ελεύθερα. Στα ανάγλυφα της σαρκοφάγου αναγνωρίζονται τόσον Ελληνικές όσον και Περσικές.[16] Οι δομικές ομοιότητες, περιλαμβάνουσες ακόμη πληθώρα αρχιτεκτονικών λεπτομερειών, οι οποίες παρατηρούνται με τα σχέδια του Ινδικού βουδιστικού ναού τύπου Chaitya, όπως η “ίδια αιχμηρή μορφή στέγης, με ράχη”, αναπτύσσονται περαιτέρω στους σπηλαιικούς ναούς της Ινδίας.[17] Ο Fergusson έφθασε να υποστηρίξει μιάν “Iνδική σύνδεση”, και κάποια μορφή πολιτιστικής μεταφοράς σε όλη την Αχαιμενιδική Αυτοκρατορία.[18] Συνολικά, η αρχαία μεταφορά των Λυκικών σχεδίων για μνημεία σε βράχους στην Ινδία από άλλους θεωρείται "πολύ πιθανή".[14]
Λυκικός τάφος του Payava (αριστερά, 375-360 π.Χ.) και η είσοδος του λατρευτικού ιερού χώρου Lomas Rishi (δεξιά, 250 π.Χ.)
Όμως τα γνωστά Ινδικά σχέδια για τους Chaityas ξεκινούν μόνο από περίπου το 250 π.Χ. με τα σπήλαια Lomas Rishi στην συστάδα Barabar, και ως εκ τούτου χρονολογούνται τουλάχιστον έναν αιώνα μετά τους Λυκικούς θολωτούς τάφους.[19] Οι Αχαιμενίδες κατέλαβαν τα βορειοδυτικά μέρη της Ινδίας από το 515 π.Χ. έως το 323 π.Χ. μετά την κατάκτηση των Αχαιμενιδών στην κοιλάδα του Ινδού, προτού αντικατασταθούν με την ινδική εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και μετέπειτα ελληνιστική επιρροή στην περιοχή.Ο ανθρωπολόγος David Napier πρότεινε επίσης μιάν αντίστροφη σχέση, ισχυριζόμενος ότι ο τάφος του Payava ήταν απόγονος ενός αρχαίου τύπου της Νότιας Ασίας, και ότι ο τάφος Payava μπορεί στην πραγματικότητα να υπήρξε ένας Ελληνο - Ινδός ονομαζόμενος Pallava.[20]
Σημειώνεται, πάντως, ότι το ιερό (ναός) υπήρξε σημασιολογικά συνδεδεμένο με το πλοίο (ναύς),[30] ενώ η ομοιότητα της οροφής των chaytia με το ανεστραμμένο κύτος (καρίνα) πλοίου έχει επισημανθεί από πληθώρα παρατηρητών.[34]
όπως η κατεστραμμένη καρίνα μιας προϊστορικής κιβωτού
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[14]. Ching, Jarzombek and Vikramaditya Prakash 2017, p. 189. [16]. Caygill 1999; Slatter 1994; Smith 1900.[17]. Fergusson and Burgess 1880, p. 120.[18]. Fergusson 1849, pp. 316–320.[19]. Ching, Jarzombek & Prakash 2010, p. 164. [20]. According to David Napier, author of Masks, Transformation, and Paradox, "In the British Museum we find a Lycian building, the roof of which is clearly the descendant of an ancient South Asian style.", "For this is the so-called "Tomb of Payava" a Graeco-Indian Pallava if ever there was one." in "Masks and metaphysics in the ancient world: an anthropological view" in Malik, Subhash Chandra; Arts, Indira Gandhi National Centre for the (2001). Mind, Man, and Mask. Indira Gandhi National Centre for the Arts. p. 10. [30]. Holst 2017, p. 8; Hahn 2001, p. 87.[34]. Dalrymple 2014.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Caygill, M. 1999. The British Museum A-Z companion, London.
Slatter, E. 1994. Xanthus: travels and discovery, London.
Smith, A. H. 1900. A catalogue of sculpture in the Department of Greek and Roman Antiquities II, London.
Fergusson, J. , J. Burgress. 1880. The cave temples of India, London.
Fergusson, J. 1849. An historical inquiry into the true principles of beauty in art, more especially with reference to architecture, London.
Ching, F. D. K., M. M. Jarzombek, Vikramaditya Prakash, Vikramaditya. 2010. A Global History of Architecture, John Wiley & Sons.
Napier, D. 1987. Masks, Transformation, and Paradox, Berkeley / Los Angeles / London.
Napier, D. 2001. "Masks and metaphysics in the ancient world: an anthropological view" in Mind, Man, and Mask (Indira Gandhi National Centre), ed. Subhash Chandra Malik, Subhash Chandrafor the Arts.
Ching, F. D. K., M. M. Jarzombek, Vikramaditya Prakash. 2017. A Global History of Architecture (3rd ed.), John Wiley & Sons. p. 189.
Holst, J. 2017. "The Fall of the Tektōn and The Rise of the Architect: On The Greek Origins of Architectural Craftsmanship," Architectural Histories 5(1): 5, pp. 1–12.
Hahn, R. 2001. Anaximander and the Architects. The Contributions of Egyptian and Greek Architectural Technologies to the Origins of Greek Philosophy, New York (State University of New York Press).
Dalrymple, W. 2014. “India’s ancient cave monasteries,” Financial Times, <https://www.ft.com/content/e0ce2850-1... (10 December 2020).
Guy, J. 1999. “A Boat Model and State Ritual in Eastern India,” Bulletin de l'Ecole française d'Extrême-Orient 86, pp. 105-126.
Ciordia, J. M. 2020. “The Ship in the Cave: The Greek and Nautical Origin of Buddhist Architecture,” Journal of Asian Architecture and Building Engineering 19(1), pp. 48-69.
Οι τάφοι της Λυκίας, που χρονολογούνται στον τέταρτο αι. π.Χ., είναι πανταχόθεν ελεύθεροι ή σκαμμένοι στον βράχο σαρκοφάγοι με βαρελοειδή θόλο, τοποθετημένοι σε ψηλή βάση, με αρχιτεκτονικά στοιχεία λαξευμένα σε πέτρα κατά τρόπον που φαίνεται ότι μιμούνται ξύλινες κατασκευές. Υπάρχουν πολυάριθμα παραδείγματα σκαμμένα στον βράχο ισοδύναμα άλλων τα οποία κείνται πανταχόθεν ελεύθερα. Στα ανάγλυφα της σαρκοφάγου αναγνωρίζονται τόσον Ελληνικές όσον και Περσικές.[16] Οι δομικές ομοιότητες, περιλαμβάνουσες ακόμη πληθώρα αρχιτεκτονικών λεπτομερειών, οι οποίες παρατηρούνται με τα σχέδια του Ινδικού βουδιστικού ναού τύπου Chaitya, όπως η “ίδια αιχμηρή μορφή στέγης, με ράχη”, αναπτύσσονται περαιτέρω στους σπηλαιικούς ναούς της Ινδίας.[17] Ο Fergusson έφθασε να υποστηρίξει μιάν “Iνδική σύνδεση”, και κάποια μορφή πολιτιστικής μεταφοράς σε όλη την Αχαιμενιδική Αυτοκρατορία.[18] Συνολικά, η αρχαία μεταφορά των Λυκικών σχεδίων για μνημεία σε βράχους στην Ινδία από άλλους θεωρείται "πολύ πιθανή".[14]
Λυκικός τάφος του Payava (αριστερά, 375-360 π.Χ.) και η είσοδος του λατρευτικού ιερού χώρου Lomas Rishi (δεξιά, 250 π.Χ.)Όμως τα γνωστά Ινδικά σχέδια για τους Chaityas ξεκινούν μόνο από περίπου το 250 π.Χ. με τα σπήλαια Lomas Rishi στην συστάδα Barabar, και ως εκ τούτου χρονολογούνται τουλάχιστον έναν αιώνα μετά τους Λυκικούς θολωτούς τάφους.[19] Οι Αχαιμενίδες κατέλαβαν τα βορειοδυτικά μέρη της Ινδίας από το 515 π.Χ. έως το 323 π.Χ. μετά την κατάκτηση των Αχαιμενιδών στην κοιλάδα του Ινδού, προτού αντικατασταθούν με την ινδική εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και μετέπειτα ελληνιστική επιρροή στην περιοχή.Ο ανθρωπολόγος David Napier πρότεινε επίσης μιάν αντίστροφη σχέση, ισχυριζόμενος ότι ο τάφος του Payava ήταν απόγονος ενός αρχαίου τύπου της Νότιας Ασίας, και ότι ο τάφος Payava μπορεί στην πραγματικότητα να υπήρξε ένας Ελληνο - Ινδός ονομαζόμενος Pallava.[20]
Σημειώνεται, πάντως, ότι το ιερό (ναός) υπήρξε σημασιολογικά συνδεδεμένο με το πλοίο (ναύς),[30] ενώ η ομοιότητα της οροφής των chaytia με το ανεστραμμένο κύτος (καρίνα) πλοίου έχει επισημανθεί από πληθώρα παρατηρητών.[34]
όπως η κατεστραμμένη καρίνα μιας προϊστορικής κιβωτού
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[14]. Ching, Jarzombek and Vikramaditya Prakash 2017, p. 189. [16]. Caygill 1999; Slatter 1994; Smith 1900.[17]. Fergusson and Burgess 1880, p. 120.[18]. Fergusson 1849, pp. 316–320.[19]. Ching, Jarzombek & Prakash 2010, p. 164. [20]. According to David Napier, author of Masks, Transformation, and Paradox, "In the British Museum we find a Lycian building, the roof of which is clearly the descendant of an ancient South Asian style.", "For this is the so-called "Tomb of Payava" a Graeco-Indian Pallava if ever there was one." in "Masks and metaphysics in the ancient world: an anthropological view" in Malik, Subhash Chandra; Arts, Indira Gandhi National Centre for the (2001). Mind, Man, and Mask. Indira Gandhi National Centre for the Arts. p. 10. [30]. Holst 2017, p. 8; Hahn 2001, p. 87.[34]. Dalrymple 2014.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Caygill, M. 1999. The British Museum A-Z companion, London.
Slatter, E. 1994. Xanthus: travels and discovery, London.
Smith, A. H. 1900. A catalogue of sculpture in the Department of Greek and Roman Antiquities II, London.
Fergusson, J. , J. Burgress. 1880. The cave temples of India, London.
Fergusson, J. 1849. An historical inquiry into the true principles of beauty in art, more especially with reference to architecture, London.
Ching, F. D. K., M. M. Jarzombek, Vikramaditya Prakash, Vikramaditya. 2010. A Global History of Architecture, John Wiley & Sons.
Napier, D. 1987. Masks, Transformation, and Paradox, Berkeley / Los Angeles / London.
Napier, D. 2001. "Masks and metaphysics in the ancient world: an anthropological view" in Mind, Man, and Mask (Indira Gandhi National Centre), ed. Subhash Chandra Malik, Subhash Chandrafor the Arts.
Ching, F. D. K., M. M. Jarzombek, Vikramaditya Prakash. 2017. A Global History of Architecture (3rd ed.), John Wiley & Sons. p. 189.
Holst, J. 2017. "The Fall of the Tektōn and The Rise of the Architect: On The Greek Origins of Architectural Craftsmanship," Architectural Histories 5(1): 5, pp. 1–12.
Hahn, R. 2001. Anaximander and the Architects. The Contributions of Egyptian and Greek Architectural Technologies to the Origins of Greek Philosophy, New York (State University of New York Press).
Dalrymple, W. 2014. “India’s ancient cave monasteries,” Financial Times, <https://www.ft.com/content/e0ce2850-1... (10 December 2020).
Guy, J. 1999. “A Boat Model and State Ritual in Eastern India,” Bulletin de l'Ecole française d'Extrême-Orient 86, pp. 105-126.
Ciordia, J. M. 2020. “The Ship in the Cave: The Greek and Nautical Origin of Buddhist Architecture,” Journal of Asian Architecture and Building Engineering 19(1), pp. 48-69.
No comments have been added yet.
