ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Το δάκρυ του έρωτα κυλάει για χρόνια στο αίμα κρυμμένο και κόκκινο,

Στα μάτια προπομπούς και περιπόλους στέλνει που κυλάνε κατασκοπεύοντας το φως,

Και όλοι πιστεύουν πως έρχεται έρωτας ένας κι άλλος ένας, σε μέρες σε μήνες σε έτη,

Και πως τη ζωή μας ζούμε μέσα σε αλεπάλληλους απόλαυσης βρόχους στο λαιμό.





Το δάκρυ του έρωτα χορεύει για αιώνες μαζί με τις ψυχές σου

-Όσο εσύ ολοκληρώνεσαι- μα δεν θα κυλήσει ποτέ απ' τα μάτια σου,

Πριν έρθει εκείνη η ζωή η τελευταία που η ψυχή σου θα ξέρει τα πάντα

Και θα βρεις τη ψυχή που θα σου το ελκύσει λίγο να ξεμυτήσει απ' τις αμυχές σου.





Το δάκρυ του έρωτα κρατάει τόξα και βέλη και σου τρυπάει τα μάτια ένδοθεν

-Με μίσος- που εσύ δεν καταλαβαίνεις το λάθος που κάνεις

να ερωτεύεσαι αυτό που βλέπεις κι όχι αυτό που θα μείνει αιώνια

Για να στέκεται δίπλα σου - μέσα σου - μαζί σου να το σιγοβράζει.





Κι όταν επιτέλους τελειώσουν οι μικρές παλίνδρομες περιπέτειες

Οι ψεύτικοι πόνοι και οι μικροεγωισμοί όταν γίνουν ανέκδοτα,

Το δάκρυ του έρωτα νικάει για χρόνια τους άλλους χυμούς μέσα σου

τα δάκρυα της αληθινής λύπης που θέλουν να τρέχουν αδιάκοπα.





Το δάκρυ του έρωτα όταν είσαι αληθινά με αυτόν που αγαπάς

Νικάει στους πολέμους της φύσης σου τους χυμούς της απέραντης χαζής ευτυχίας

Και - μην φοβηθείς ετούτο ποτέ – χαζά ποτέ ξανά δεν θα γελάσεις σαν χάνος

Κι ούτε ανώριμα δεν θα φανεί πως πράττεις όταν αληθινά ο καρπός σου πια ώριμος είναι.



Το δάκρυ του έρωτα μετά από αιώνες στο αίμα και στο λογισμό της αδράνειάς σουΠερνάει στους χυμούς του οργασμού σας,

Και έχετε το ίδιο δάκρυκι ας μην το ξέρατε προτού κι οι δύοΤην ίδια ώρα κλάψατε γοερά σε μια ανύποπτη προδιαγεγραμμένηαγκαλιά είκοσι χρόνια μετά.