Lomp maar niet verontrustend

In het rozenprieel scharrelden gisteravond twee zanglijsters rond. Laat zonlicht verlichtte hun gevlekte borstjes. Eentje had me in de gaten maar vloog niet weg. We keken elkaar in de ogen, en dat was een goed ding. ‘Als schrijven eenmaal je ergste ondeugd en je grootse plezier is geworden, dan kan alleen de dood daar een … Lees verder Lomp maar niet verontrustend