Καλό χειμώνα, φίλοι μου!

Αγαπητοί μου διαδικτυακοί φίλοι, της blogογειτονιάς μας, Καλημέρα! Λέω να μαζευτώ σιγά σιγά, και πάλι, κοντά στη γνώριμη παρέα μας, μετά από μια ηθελημένη αποχή, την οποία είχα ανάγκη. Η αλήθεια είναι ότι αυτό, λίγο πολύ, μου συμβαίνει κάθε καλοκαίρι. Θες από τη ζέστη, θες από την ανάγκη μας να κάνουμε κάτι διαφορετικό την περίοδο αυτή... η αλήθεια είναι ότι δεν είχα τη διάθεση ούτε μια λέξη να πληκτρολογήσω.Ήταν ένα καλοκαίρι οξείας τεμπελίτιδας!!!!!Μάλλον οι μπαταρίες μου ήθελαν φόρτιση από την αρχή...Μάλλον φταίει ότι μεγαλώνω ή ίσως να φταίει ότι άρχισε στο μυαλό μου να στροβιλίζεται η σκέψη για συνταξιοδότηση, όσο προλαβαίνω ακόμα.Δεν ξέρω!Πάντως γύρισα, σιγά σιγά μπαίνει σε λειτουργία και πάλι η "μηχανή"... χαίρομαι που είμαι εδώ!!!ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ λοιπόν, με δύναμη και πολλές πολλές εμπνεύσεις για όλους μας...