The whitest tower

[image error]

Photograph I : Petra Cecilia Maria Hermans

The whitest tower

Above all rivers

above all waters,

a silent watcher

has her place.

Beyond any kind

of charism,

beyond all forms

of ordinary normalcy,

grey clouds have become

darker till white and yellow

harvests were lost, completely.

In harmony, I live,

I think, every touch of the heart.

Do not think, it is easy.

In my time,

I’d like to say

it is good

to see and feel,

a white idea has settled,

higher than all ladders,

stairs of streets

can ever reach, out to.

I know that,

I have been looking

for the whitest tower,

all of my love.

It doesn’t exist.

Petra Cecilia Maria Hermans

Europe, the Netherlands, Tilburg,

August 29, 2019

https://www.goodreads.com/quotes/9944625-the-whitest-tower-is-higher-than-any-cloud-fog-or

© 2019 Petra Hermans

Marianne Fredriksson – Den som vandrar om natten,

© Marianne Fredriksson, 1988

Marianne Fredriksson – De nachtwandelaar

Uitgeverij De Geus bv, Breda 2003

ISBN 90 5226 657 3

NUR 302

Deel 5, pagina 399

“Toen hij terugkwam was Anjalis uit bed opgestaan.

Hij zat in een stoel bij het raam, een beetje voorovergebogen

om de pijn van de wonden op zijn rug te verlichten.

Ik zat te denken aan de reis naar Ur die we ooit samen hebben

gemaakt. Je was destijds pas elf jaar, maar je herinnert je het vast

nog wel.

Marcus’ hart bonkte zo dat hij het dienblad bijna liet vallen.

Hij zette het neer, schonk de thee in en gaf daarna pas antwoord.

Ik herinner me er alle geuren van, iedere windvlaag, iedere hand

die hij streelde. De woestijn, de sterrenhemel, Me Rete die zoveel

genegenheid toonde, de ogen van je vader.

Het bleef even stil, waarna Marcus vervolgde: ‘Ik geloof dat Balthazar

de enige echt door en door goede mens is die ik heb gekend.’

Anjalis keek verwonderd, maar hij knikte en zei: ‘Hij leefde een

eenvoudig leven, met maar één doel en een groot geloof.’

Photograph II : Marianne Fredriksson – Den som vandrar om natten (1988)

[image error]