Kamp Hâlleri

Kampın en hızlı delikanlısı. Plajda değilse bisikletinin tepesinde, sarı çantası sırtında, pedallıyor ve Sin Boy dinliyor, sadece onu, tabi biz de.
       
                                                                           

Kendine ait bir hamak. Şimdiden özlediğim...
Bir de soru: Arasına gerebileceğin iki dikili ağaç yoksa, kendine ait hamak ne işine yarayabilir ki?

                                                                         

Gözün ilk gördüğü... Rahatsız uykuları, sırt ağrılarını unutturuyor. Her defasında kendimi Heidi gibi hissetmemi sağlıyor.
                                                                               
                                                                                        

Evimin lavabosunun içinde görsem çığlığı basacağım kesin. En çok doğanın içindeyken her şeyin efendisi olma kibrinden sıyrılıyor, yaşam hakkına çok daha fazla saygı duyuyoruz galiba. Korkmadan, içine hapsolduğum beton sınırların dışına atmaya uğraşmadan  bu minik kertenkeleyi fotoğraflıyor ve ilerliyorum.