Κάθε που του γυρνώ την πλάτη,
το ορκίζομαι,
το καταρραμένο ρολόι
αυτό το κάδρο του χρόνου,
πηδά τις ώρες δυο - δυο
κι όσο κοιμάμαι ανά τρείς
Στον στενό διάδρομο,
κρέμεσαι απέναντί του.
Δεν θα προλάβω να σε ξαναδώ πολλές φορές,
ούτε να σε ονειρευτώ.
Published on July 04, 2018 07:13